< Mezmurlar 119 >
1 Ne mutlu yolları temiz olanlara, RAB'bin yasasına göre yaşayanlara!
Alleluja. [Aleph Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini.
2 Ne mutlu O'nun öğütlerine uyanlara, Bütün yüreğiyle O'na yönelenlere!
Beati qui scrutantur testimonia ejus; in toto corde exquirunt eum.
3 Hiç haksızlık etmezler, O'nun yolunda yürürler.
Non enim qui operantur iniquitatem in viis ejus ambulaverunt.
4 Koyduğun koşullara Dikkatle uyulmasını buyurdun.
Tu mandasti mandata tua custodiri nimis.
5 Keşke kararlı olsam Senin kurallarına uymakta!
Utinam dirigantur viæ meæ ad custodiendas justificationes tuas.
6 Hiç utanmayacağım, Bütün buyruklarını izledikçe.
Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis.
7 Şükredeceğim sana temiz yürekle, Adil hükümlerini öğrendikçe.
Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici judicia justitiæ tuæ.
8 Kurallarını yerine getireceğim, Bırakma beni hiçbir zaman!
Justificationes tuas custodiam; non me derelinquas usquequaque.
9 Genç insan yolunu nasıl temiz tutar? Senin sözünü tutmakla.
Beth In quo corrigit adolescentior viam suam? in custodiendo sermones tuos.
10 Bütün yüreğimle sana yöneliyorum, İzin verme buyruklarından sapmama!
In toto corde meo exquisivi te; ne repellas me a mandatis tuis.
11 Aklımdan çıkarmam sözünü, Sana karşı günah işlememek için.
In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi.
12 Övgüler olsun sana, ya RAB, Bana kurallarını öğret.
Benedictus es, Domine; doce me justificationes tuas.
13 Ağzından çıkan bütün hükümleri Dudaklarımla yineliyorum.
In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui.
14 Sevinç duyuyorum öğütlerini izlerken, Sanki benim oluyor bütün hazineler.
In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis.
15 Koşullarını derin derin düşünüyorum, Yollarını izlerken.
In mandatis tuis exercebor, et considerabo vias tuas.
16 Zevk alıyorum kurallarından, Sözünü unutmayacağım.
In justificationibus tuis meditabor: non obliviscar sermones tuos.
17 Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım, Sözüne uyayım.
Ghimel Retribue servo tuo, vivifica me, et custodiam sermones tuos.
18 Gözlerimi aç, Yasandaki harikaları göreyim.
Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua.
19 Garibim bu dünyada, Buyruklarını benden gizleme!
Incola ego sum in terra: non abscondas a me mandata tua.
20 İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.
Concupivit anima mea desiderare justificationes tuas in omni tempore.
21 Buyruklarından sapan Lanetli küstahları azarlarsın.
Increpasti superbos; maledicti qui declinant a mandatis tuis.
22 Uzaklaştır benden küçümsemeleri, hakaretleri, Çünkü öğütlerini tutuyorum.
Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua exquisivi.
23 Önderler toplanıp beni kötüleseler bile, Ben kulun senin kurallarını derin derin düşüneceğim.
Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur; servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis.
24 Öğütlerin benim zevkimdir, Bana akıl verirler.
Nam et testimonia tua meditatio mea est, et consilium meum justificationes tuæ.
25 Toza toprağa serildim, Sözün uyarınca yaşam ver bana.
Daleth Adhæsit pavimento anima mea: vivifica me secundum verbum tuum.
26 Yaptıklarımı açıkladım, beni yanıtladın; Kurallarını öğret bana!
Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; doce me justificationes tuas.
27 Koşullarını anlamamı sağla ki, Harikalarının üzerinde düşüneyim.
Viam justificationum tuarum instrue me, et exercebor in mirabilibus tuis.
28 İçim eriyor kederden, Sözün uyarınca güçlendir beni!
Dormitavit anima mea præ tædio: confirma me in verbis tuis.
29 Yalan yoldan uzaklaştır, Yasan uyarınca lütfet bana.
Viam iniquitatis amove a me, et de lege tua miserere mei.
30 Ben sadakat yolunu seçtim, Hükümlerini uygun gördüm.
Viam veritatis elegi; judicia tua non sum oblitus.
31 Öğütlerine dört elle sarıldım, ya RAB, Utandırma beni!
Adhæsi testimoniis tuis, Domine; noli me confundere.
32 İçime huzur verdiğin için Buyrukların doğrultusunda koşacağım.
Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatasti cor meum.
33 Kurallarını nasıl izleyeceğimi öğret bana, ya RAB, Öyle ki, onları sonuna kadar izleyeyim.
He Legem pone mihi, Domine, viam justificationum tuarum, et exquiram eam semper.
34 Anlamamı sağla, yasana uyayım, Bütün yüreğimle onu yerine getireyim.
Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam, et custodiam illam in toto corde meo.
35 Buyrukların doğrultusunda yol göster bana, Çünkü yolundan zevk alırım.
Deduc me in semitam mandatorum tuorum, quia ipsam volui.
36 Yüreğimi haksız kazanca değil, Kendi öğütlerine yönelt.
Inclina cor meum in testimonia tua, et non in avaritiam.
37 Gözlerimi boş şeylerden çevir, Beni kendi yolunda yaşat.
Averte oculos meos, ne videant vanitatem; in via tua vivifica me.
38 Senden korkulması için Ben kuluna verdiğin sözü yerine getir.
Statue servo tuo eloquium tuum in timore tuo.
39 Korktuğum hakaretten uzak tut beni, Çünkü senin ilkelerin iyidir.
Amputa opprobrium meum quod suspicatus sum, quia judicia tua jucunda.
40 Çok özlüyorum senin koşullarını! Beni doğruluğunun içinde yaşat!
Ecce concupivi mandata tua: in æquitate tua vivifica me.
41 Bana sevgini göster, ya RAB, Sözün uyarınca kurtar beni!
Vau Et veniat super me misericordia tua, Domine; salutare tuum secundum eloquium tuum.
42 O zaman beni aşağılayanlara Gereken yanıtı verebilirim, Çünkü senin sözüne güvenirim.
Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis.
43 Gerçeğini ağzımdan düşürme, Çünkü senin hükümlerine umut bağladım.
Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in judiciis tuis supersperavi.
44 Yasana sürekli, Sonsuza dek uyacağım.
Et custodiam legem tuam semper, in sæculum et in sæculum sæculi.
45 Özgürce yürüyeceğim, Çünkü senin koşullarına yöneldim ben.
Et ambulabam in latitudine, quia mandata tua exquisivi.
46 Kralların önünde senin öğütlerinden söz edecek, Utanç duymayacağım.
Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum, et non confundebar.
47 Senin buyruklarından zevk alıyor, Onları seviyorum.
Et meditabar in mandatis tuis, quæ dilexi.
48 Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına, Derin derin düşünüyorum kurallarını.
Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi, et exercebar in justificationibus tuis.
49 Kuluna verdiğin sözü anımsa, Bununla umut verdin bana.
Zain Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti.
50 Acı çektiğimde beni avutan budur, Sözün bana yaşam verir.
Hæc me consolata est in humilitate mea, quia eloquium tuum vivificavit me.
51 Çok eğlendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan şaşmadım.
Superbi inique agebant usquequaque; a lege autem tua non declinavi.
52 Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, Avundum, ya RAB.
Memor fui judiciorum tuorum a sæculo, Domine, et consolatus sum.
53 Çileden çıkıyorum, Yasanı terk eden kötüler yüzünden.
Defectio tenuit me, pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.
54 Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada.
Cantabiles mihi erant justificationes tuæ in loco peregrinationis meæ.
55 Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım.
Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodivi legem tuam.
56 Tek yaptığım, Senin koşullarına uymak.
Hæc facta est mihi, quia justificationes tuas exquisivi.
57 Benim payıma düşen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getireceğim, dedim.
Heth Portio mea, Domine, dixi custodire legem tuam.
58 Bütün yüreğimle sana yakardım. Lütfet bana, sözün uyarınca.
Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; miserere mei secundum eloquium tuum.
59 Tuttuğum yolları düşündüm, Senin öğütlerine göre adım attım.
Cogitavi vias meas, et converti pedes meos in testimonia tua.
60 Buyruklarına uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım.
Paratus sum, et non sum turbatus, ut custodiam mandata tua.
61 Kötülerin ipleri beni sardı, Yasanı unutmadım.
Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus.
62 Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.
Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super judicia justificationis tuæ.
63 Dostuyum bütün senden korkanların, Koşullarına uyanların.
Particeps ego sum omnium timentium te, et custodientium mandata tua.
64 Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana!
Misericordia tua, Domine, plena est terra; justificationes tuas doce me.
65 Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun.
Teth Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum.
66 Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına.
Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me, quia mandatis tuis credidi.
67 Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum.
Priusquam humiliarer ego deliqui: propterea eloquium tuum custodivi.
68 Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret.
Bonus es tu, et in bonitate tua doce me justificationes tuas.
69 Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.
Multiplicata est super me iniquitas superborum; ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua.
70 Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan.
Coagulatum est sicut lac cor eorum; ego vero legem tuam meditatus sum.
71 İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.
Bonum mihi quia humiliasti me, ut discam justificationes tuas.
72 Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.
Bonum mihi lex oris tui, super millia auri et argenti.
73 Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
Jod Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me: da mihi intellectum, et discam mandata tua.
74 Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım.
Qui timent te videbunt me et lætabuntur, quia in verba tua supersperavi.
75 Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.
Cognovi, Domine, quia æquitas judicia tua, et in veritate tua humiliasti me.
76 Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.
Fiat misericordia tua ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo.
77 Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.
Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam, quia lex tua meditatio mea est.
78 Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum.
Confundantur superbi, quia injuste iniquitatem fecerunt in me; ego autem exercebor in mandatis tuis.
79 Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler.
Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua.
80 Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım.
Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis, ut non confundar.
81 İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.
Caph Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi.
82 Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: Quando consolaberis me?
83 Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
Quia factus sum sicut uter in pruina; justificationes tuas non sum oblitus.
84 Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
Quot sunt dies servi tui? quando facies de persequentibus me judicium?
85 Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.
Narraverunt mihi iniqui fabulationes, sed non ut lex tua.
86 Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
Omnia mandata tua veritas: inique persecuti sunt me, adjuva me.
87 Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
Paulominus consummaverunt me in terra; ego autem non dereliqui mandata tua.
88 Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui.
89 Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.
Lamed In æternum, Domine, verbum tuum permanet in cælo.
90 Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
In generationem et generationem veritas tua; fundasti terram, et permanet.
91 Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.
Ordinatione tua perseverat dies, quoniam omnia serviunt tibi.
92 Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.
Nisi quod lex tua meditatio mea est, tunc forte periissem in humilitate mea.
93 Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
In æternum non obliviscar justificationes tuas, quia in ipsis vivificasti me.
94 Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.
Tuus sum ego; salvum me fac: quoniam justificationes tuas exquisivi.
95 Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.
Me exspectaverunt peccatores ut perderent me; testimonia tua intellexi.
96 Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
Omnis consummationis vidi finem, latum mandatum tuum nimis.
97 Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
Mem Quomodo dilexi legem tuam, Domine! tota die meditatio mea est.
98 Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo, quia in æternum mihi est.
99 Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
Super omnes docentes me intellexi, quia testimonia tua meditatio mea est.
100 Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
Super senes intellexi, quia mandata tua quæsivi.
101 Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.
Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua.
102 Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin.
A judiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi.
103 Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma!
Quam dulcia faucibus meis eloquia tua! super mel ori meo.
104 Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.
A mandatis tuis intellexi; propterea odivi omnem viam iniquitatis.
105 Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır.
Nun Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis.
106 Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım.
Juravi et statui custodire judicia justitiæ tuæ.
107 Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.
Humiliatus sum usquequaque, Domine; vivifica me secundum verbum tuum.
108 Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret.
Voluntaria oris mei beneplacita fac, Domine, et judicia tua doce me.
109 Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı.
Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus.
110 Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından.
Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi.
111 Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar.
Hæreditate acquisivi testimonia tua in æternum, quia exsultatio cordis mei sunt.
112 Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.
Inclinavi cor meum ad faciendas justificationes tuas in æternum, propter retributionem.
113 Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim.
Samech Iniquos odio habui, et legem tuam dilexi.
114 Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım.
Adjutor et susceptor meus es tu, et in verbum tuum supersperavi.
115 Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.
Declinate a me, maligni, et scrutabor mandata Dei mei.
116 Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma!
Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam, et non confundas me ab exspectatione mea.
117 Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım.
Adjuva me, et salvus ero, et meditabor in justificationibus tuis semper.
118 Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur.
Sprevisti omnes discedentes a judiciis tuis, quia injusta cogitatio eorum.
119 Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini.
Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ; ideo dilexi testimonia tua.
120 Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden.
Confige timore tuo carnes meas; a judiciis enim tuis timui.
121 Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni!
Ain Feci judicium et justitiam: non tradas me calumniantibus me.
122 Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar.
Suscipe servum tuum in bonum: non calumnientur me superbi.
123 Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
Oculi mei defecerunt in salutare tuum, et in eloquium justitiæ tuæ.
124 Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret.
Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam, et justificationes tuas doce me.
125 Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim.
Servus tuus sum ego: da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua.
126 Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar.
Tempus faciendi, Domine: dissipaverunt legem tuam.
127 Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum;
Ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion.
128 Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum.
Propterea ad omnia mandata tua dirigebar; omnem viam iniquam odio habui.
129 Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum.
Phe Mirabilia testimonia tua: ideo scrutata est ea anima mea.
130 Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir.
Declaratio sermonum tuorum illuminat, et intellectum dat parvulis.
131 Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum.
Os meum aperui, et attraxi spiritum: quia mandata tua desiderabam.
132 Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.
Aspice in me, et miserere mei, secundum judicium diligentium nomen tuum.
133 Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın.
Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis injustitia.
134 Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim.
Redime me a calumniis hominum ut custodiam mandata tua.
135 Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana.
Faciem tuam illumina super servum tuum, et doce me justificationes tuas.
136 Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana.
Exitus aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam.
137 Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur.
Sade Justus es, Domine, et rectum judicium tuum.
138 Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir.
Mandasti justitiam testimonia tua, et veritatem tuam nimis.
139 Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini.
Tabescere me fecit zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei.
140 Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever.
Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud.
141 Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum.
Adolescentulus sum ego et contemptus; justificationes tuas non sum oblitus.
142 Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir.
Justitia tua, justitia in æternum, et lex tua veritas.
143 Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.
Tribulatio et angustia invenerunt me; mandata tua meditatio mea est.
144 Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım.
Æquitas testimonia tua in æternum: intellectum da mihi, et vivam.
145 Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım.
Coph Clamavi in toto corde meo: exaudi me, Domine; justificationes tuas requiram.
146 Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım.
Clamavi ad te; salvum me fac: ut custodiam mandata tua.
147 Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım.
Præveni in maturitate, et clamavi: quia in verba tua supersperavi.
148 Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
Prævenerunt oculi mei ad te diluculo, ut meditarer eloquia tua.
149 Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!
Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, et secundum judicium tuum vivifica me.
150 Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar.
Appropinquaverunt persequentes me iniquitati: a lege autem tua longe facti sunt.
151 Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir.
Prope es tu, Domine, et omnes viæ tuæ veritas.
152 Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini.
Initio cognovi de testimoniis tuis, quia in æternum fundasti ea.
153 Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım.
Res Vide humilitatem meam, et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus.
154 Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı.
Judica judicium meum, et redime me: propter eloquium tuum vivifica me.
155 Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.
Longe a peccatoribus salus, quia justificationes tuas non exquisierunt.
156 Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı.
Misericordiæ tuæ multæ, Domine; secundum judicium tuum vivifica me.
157 Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden.
Multi qui persequuntur me, et tribulant me; a testimoniis tuis non declinavi.
158 Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne.
Vidi prævaricantes et tabescebam, quia eloquia tua non custodierunt.
159 Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı.
Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine: in misericordia tua vivifica me.
160 Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.
Principium verborum tuorum veritas; in æternum omnia judicia justitiæ tuæ.
161 Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer.
Sin Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum.
162 Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum.
Lætabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa.
163 Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim.
Iniquitatem odio habui, et abominatus sum, legem autem tuam dilexi.
164 Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim.
Septies in die laudem dixi tibi, super judicia justitiæ tuæ.
165 Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları.
Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum.
166 Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm.
Exspectabam salutare tuum, Domine, et mandata tua dilexi.
167 Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim.
Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexit ea vehementer.
168 Öğütlerini, koşullarını uygularım, Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen.
Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viæ meæ in conspectu tuo.
169 Feryadım sana erişsin, ya RAB, Sözün uyarınca akıl ver bana!
Tau Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; juxta eloquium tuum da mihi intellectum.
170 Yalvarışım sana ulaşsın; Verdiğin söz uyarınca kurtar beni!
Intret postulatio mea in conspectu tuo; secundum eloquium tuum eripe me.
171 Dudaklarımdan övgüler aksın, Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun.
Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me justificationes tuas.
172 Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, Çünkü bütün buyrukların doğrudur.
Pronuntiabit lingua mea eloquium tuum, quia omnia mandata tua æquitas.
173 Elin bana yardıma hazır olsun, Çünkü senin koşullarını seçtim ben.
Fiat manus tua ut salvet me, quoniam mandata tua elegi.
174 Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynağımdır.
Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua meditatio mea est.
175 Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, Hükümlerin bana yardımcı olsun.
Vivet anima mea, et laudabit te, et judicia tua adjuvabunt me.
176 Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarını unutmadım ben.
Erravi sicut ovis quæ periit: quære servum tuum, quia mandata tua non sum oblitus.]