Mezmurlar 119
1 Ne mutlu yolları temiz olanlara, RAB'bin yasasına göre yaşayanlara!
Salige de, hvis Vandel er fuldkommen, de, som vandrer i HERRENS Lov.
2 Ne mutlu O'nun öğütlerine uyanlara, Bütün yüreğiyle O'na yönelenlere!
Salige de, der agter paa hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte,
3 Hiç haksızlık etmezler, O'nun yolunda yürürler.
de, som ikke gør Uret, men vandrer paa hans Veje.
4 Koyduğun koşullara Dikkatle uyulmasını buyurdun.
Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.
5 Keşke kararlı olsam Senin kurallarına uymakta!
O, maatte jeg vandre med faste Skridt, saa jeg holder dine Vedtægter!
6 Hiç utanmayacağım, Bütün buyruklarını izledikçe.
Da skulde jeg ikke blive til Skamme, thi jeg saa hen til alle dine Bud.
7 Şükredeceğim sana temiz yürekle, Adil hükümlerini öğrendikçe.
Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, naar jeg lærer din Retfærds Lovbud.
8 Kurallarını yerine getireceğim, Bırakma beni hiçbir zaman!
Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!
9 Genç insan yolunu nasıl temiz tutar? Senin sözünü tutmakla.
Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at holde sig efter dit Ord.
10 Bütün yüreğimle sana yöneliyorum, İzin verme buyruklarından sapmama!
Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
11 Aklımdan çıkarmam sözünü, Sana karşı günah işlememek için.
Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.
12 Övgüler olsun sana, ya RAB, Bana kurallarını öğret.
Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
13 Ağzından çıkan bütün hükümleri Dudaklarımla yineliyorum.
Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.
14 Sevinç duyuyorum öğütlerini izlerken, Sanki benim oluyor bütün hazineler.
Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.
15 Koşullarını derin derin düşünüyorum, Yollarını izlerken.
Jeg vil grunde paa dine Befalinger og se til dine Stier.
16 Zevk alıyorum kurallarından, Sözünü unutmayacağım.
I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.
17 Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım, Sözüne uyayım.
Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.
18 Gözlerimi aç, Yasandaki harikaları göreyim.
Oplad mine Øjne, at jeg maa skue de underfulde Ting i din Lov.
19 Garibim bu dünyada, Buyruklarını benden gizleme!
Fremmed er jeg paa Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
20 İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.
Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.
21 Buyruklarından sapan Lanetli küstahları azarlarsın.
Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.
22 Uzaklaştır benden küçümsemeleri, hakaretleri, Çünkü öğütlerini tutuyorum.
Vælt Haan og Ringeagt fra mig, thi jeg agter paa dine Vidnesbyrd.
23 Önderler toplanıp beni kötüleseler bile, Ben kulun senin kurallarını derin derin düşüneceğim.
Om Fyrster oplægger Raad imod mig, grunder din Tjener paa dine Vedtægter.
24 Öğütlerin benim zevkimdir, Bana akıl verirler.
Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Raad.
25 Toza toprağa serildim, Sözün uyarınca yaşam ver bana.
I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!
26 Yaptıklarımı açıkladım, beni yanıtladın; Kurallarını öğret bana!
Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.
27 Koşullarını anlamamı sağla ki, Harikalarının üzerinde düşüneyim.
Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde paa dine Undere.
28 İçim eriyor kederden, Sözün uyarınca güçlendir beni!
Af Kummer græder min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!
29 Yalan yoldan uzaklaştır, Yasan uyarınca lütfet bana.
Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Naade din Lov!
30 Ben sadakat yolunu seçtim, Hükümlerini uygun gördüm.
Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attraar jeg.
31 Öğütlerine dört elle sarıldım, ya RAB, Utandırma beni!
Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!
32 İçime huzur verdiğin için Buyrukların doğrultusunda koşacağım.
Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at aande frit.
33 Kurallarını nasıl izleyeceğimi öğret bana, ya RAB, Öyle ki, onları sonuna kadar izleyeyim.
Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, saa jeg agter derpaa til Enden.
34 Anlamamı sağla, yasana uyayım, Bütün yüreğimle onu yerine getireyim.
Giv mig Kløgt, saa jeg agter paa din Lov og holder den af hele mit Hjerte.
35 Buyrukların doğrultusunda yol göster bana, Çünkü yolundan zevk alırım.
Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.
36 Yüreğimi haksız kazanca değil, Kendi öğütlerine yönelt.
Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.
37 Gözlerimi boş şeylerden çevir, Beni kendi yolunda yaşat.
Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!
38 Senden korkulması için Ben kuluna verdiğin sözü yerine getir.
Stadfæst for din Tjener dit Ord, saa jeg lærer at frygte dig.
39 Korktuğum hakaretten uzak tut beni, Çünkü senin ilkelerin iyidir.
Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.
40 Çok özlüyorum senin koşullarını! Beni doğruluğunun içinde yaşat!
Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!
41 Bana sevgini göster, ya RAB, Sözün uyarınca kurtar beni!
Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,
42 O zaman beni aşağılayanlara Gereken yanıtı verebilirim, Çünkü senin sözüne güvenirim.
saa jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler paa dit Ord.
43 Gerçeğini ağzımdan düşürme, Çünkü senin hükümlerine umut bağladım.
Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier paa dine Lovbud.
44 Yasana sürekli, Sonsuza dek uyacağım.
Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;
45 Özgürce yürüyeceğim, Çünkü senin koşullarına yöneldim ben.
jeg vil vandre i aabent Land, thi dine Befalinger ligger mig paa Sinde.
46 Kralların önünde senin öğütlerinden söz edecek, Utanç duymayacağım.
Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;
47 Senin buyruklarından zevk alıyor, Onları seviyorum.
jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højligen elsker;
48 Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına, Derin derin düşünüyorum kurallarını.
jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde paa dine Vedtægter.
49 Kuluna verdiğin sözü anımsa, Bununla umut verdin bana.
Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig haabe.
50 Acı çektiğimde beni avutan budur, Sözün bana yaşam verir.
Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.
51 Çok eğlendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan şaşmadım.
De frække haaned mig saare, dog veg jeg ej fra din Lov.
52 Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, Avundum, ya RAB.
Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.
53 Çileden çıkıyorum, Yasanı terk eden kötüler yüzünden.
Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.
54 Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada.
Dine Vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.
55 Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım.
Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.
56 Tek yaptığım, Senin koşullarına uymak.
Det blev min lykkelige Lod: at agte paa dine Befalinger.
57 Benim payıma düşen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getireceğim, dedim.
Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.
58 Bütün yüreğimle sana yakardım. Lütfet bana, sözün uyarınca.
Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig naadig efter dit Ord!
59 Tuttuğum yolları düşündüm, Senin öğütlerine göre adım attım.
Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.
60 Buyruklarına uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım.
Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.
61 Kötülerin ipleri beni sardı, Yasanı unutmadım.
De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.
62 Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.
Jeg staar op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.
63 Dostuyum bütün senden korkanların, Koşullarına uyanların.
Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.
64 Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana!
Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
65 Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun.
Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.
66 Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına.
Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror paa dine Bud.
67 Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum.
Før jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.
68 Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret.
God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!
69 Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.
De frække tilsøler mig med Løgn, men paa dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.
70 Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan.
Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.
71 İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.
Det var godt, at jeg blev ydmyget, saa jeg kunde lære dine Vedtægter.
72 Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.
Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.
73 Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt, saa jeg kan lære dine Bud!
74 Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım.
De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier paa dit Ord.
75 Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.
HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.
76 Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.
Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!
77 Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.
Din Barmhjertighed finde mig, at jeg maa leve, thi din Lov er min Lyst.
78 Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum.
Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder paa dine Befalinger.
79 Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler.
Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.
80 Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım.
Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.
81 İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.
Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier paa dit Ord.
82 Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: »Hvornaar mon du trøster mig?«
83 Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.
84 Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Naar vil du dømme dem, der forfølger mig?
85 Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.
De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.
86 Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!
87 Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
De har næsten tilintetgjort mig paa Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.
88 Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.
89 Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.
HERRE, dit Ord er evigt, staar fast i Himlen.
90 Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den staar fast.
91 Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.
Dine Lovbud staar fast, de holder dine Tjenere oppe.
92 Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.
Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.
93 Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.
94 Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.
Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig paa Sinde.
95 Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.
De gudløse lurer paa at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.
96 Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
For alting saa jeg en Grænse, men saare vidt rækker dit Bud.
97 Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg paa den.
98 Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.
99 Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder paa dine Vidnesbyrd.
100 Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter paa dine Bud.
101 Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.
Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.
102 Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin.
Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.
103 Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma!
Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.
104 Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.
Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, saa jeg hader al Løgnens Vej.
105 Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır.
Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys paa min Sti.
106 Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım.
Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.
107 Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.
Jeg er saare ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!
108 Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret.
Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!
109 Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı.
Altid gaar jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.
110 Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından.
De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.
111 Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar.
Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.
112 Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.
Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.
113 Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim.
Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.
114 Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım.
Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier paa dit Ord.
115 Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.
Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.
116 Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma!
Støt mig efter dit Ord, at jeg maa leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Haab!
117 Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım.
Hold mig oppe, at jeg maa frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!
118 Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur.
Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.
119 Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini.
For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
120 Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden.
Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.
121 Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni!
Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!
122 Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar.
Gaa i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!
123 Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.
124 Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret.
Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!
125 Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim.
Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg maa kende dine Vidnesbyrd!
126 Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar.
Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.
127 Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum;
Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.
128 Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum.
Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.
129 Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum.
Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl paa dem.
130 Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir.
Tydes dine Ord, saa bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.
131 Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum.
Jeg aabned begærligt min Mund, thi min Attraa stod til dine Bud.
132 Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.
Vend dig til mig og vær mig naadig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!
133 Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın.
Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret faa Magten over mig!
134 Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim.
Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg maa holde dine Befalinger!
135 Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana.
Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!
136 Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana.
Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.
137 Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur.
Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.
138 Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir.
Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab saa saare.
139 Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini.
Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.
140 Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever.
Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.
141 Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum.
Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.
142 Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir.
Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.
143 Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.
Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.
144 Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım.
Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg maa leve!
145 Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım.
Jeg raaber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter paa dine Vedtægter.
146 Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım.
Jeg raaber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!
147 Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım.
Aarle raaber jeg til dig om Hjælp og bier paa dine Ord.
148 Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
Før Nattevagtstimerne vaager mine Øjne for at grunde paa dit Ord.
149 Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!
Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!
150 Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar.
De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.
151 Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir.
Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.
152 Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini.
For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.
153 Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım.
Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.
154 Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı.
Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!
155 Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.
Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke paa Sinde.
156 Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı.
Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!
157 Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden.
Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.
158 Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne.
Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.
159 Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı.
Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!
160 Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.
Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.
161 Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer.
Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.
162 Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum.
Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.
163 Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim.
Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.
164 Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim.
Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.
165 Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları.
Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.
166 Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm.
Jeg haaber paa din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.
167 Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim.
Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem saare kære.
168 Öğütlerini, koşullarını uygularım, Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen.
Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.
169 Feryadım sana erişsin, ya RAB, Sözün uyarınca akıl ver bana!
Lad min Klage naa frem for dit Aasyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!
170 Yalvarışım sana ulaşsın; Verdiğin söz uyarınca kurtar beni!
Lad min Bøn komme frem for dit Aasyn, frels mig efter dit Ord!
171 Dudaklarımdan övgüler aksın, Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun.
Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.
172 Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, Çünkü bütün buyrukların doğrudur.
Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.
173 Elin bana yardıma hazır olsun, Çünkü senin koşullarını seçtim ben.
Lad din Haand være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.
174 Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynağımdır.
Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.
175 Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, Hükümlerin bana yardımcı olsun.
Gid min Sjæl maa leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!
176 Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarını unutmadım ben.
Farer jeg vild som det tabte Faar, saa opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.
