< Mezmurlar 119 >

1 Ne mutlu yolları temiz olanlara, RAB'bin yasasına göre yaşayanlara!
Salige ere de fuldkomne i Vandel, de, som vandre i Herrens Lov.
2 Ne mutlu O'nun öğütlerine uyanlara, Bütün yüreğiyle O'na yönelenlere!
Salige ere de, som bevare hans Vidnesbyrd, de, som søge ham af ganske Hjerte;
3 Hiç haksızlık etmezler, O'nun yolunda yürürler.
og de, som ikke øve Uretfærdighed, men vandre paa hans Veje.
4 Koyduğun koşullara Dikkatle uyulmasını buyurdun.
Du har givet dine Bud, for at de nøje skulle holdes.
5 Keşke kararlı olsam Senin kurallarına uymakta!
Gid mine Veje maatte stadfæstes, at jeg kan holde dine Skikke;
6 Hiç utanmayacağım, Bütün buyruklarını izledikçe.
da skal jeg ikke beskæmmes, naar jeg ser hen til alle dine Bud.
7 Şükredeceğim sana temiz yürekle, Adil hükümlerini öğrendikçe.
Jeg vil prise dig af et oprigtigt Hjerte, naar jeg lærer din Retfærdigheds Domme at kende.
8 Kurallarını yerine getireceğim, Bırakma beni hiçbir zaman!
Jeg vil holde dine Skikke, forlad mig ikke aldeles.
9 Genç insan yolunu nasıl temiz tutar? Senin sözünü tutmakla.
Hvormed skal en ung holde sin Sti ren? Derved at han holder sig efter dit Ord.
10 Bütün yüreğimle sana yöneliyorum, İzin verme buyruklarından sapmama!
Jeg søgte dig af mit ganske Hjerte, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
11 Aklımdan çıkarmam sözünü, Sana karşı günah işlememek için.
Jeg gemte dit Ord i mit Hjerte, paa det jeg ikke skulde synde imod dig.
12 Övgüler olsun sana, ya RAB, Bana kurallarını öğret.
Lovet være du, Herre! lær mig dine Skikke.
13 Ağzından çıkan bütün hükümleri Dudaklarımla yineliyorum.
Jeg forkyndte med mine Læber alle din Munds retfærdige Domme.
14 Sevinç duyuyorum öğütlerini izlerken, Sanki benim oluyor bütün hazineler.
Jeg glædede mig ved dine Vidnesbyrds Vej som over alle Skatte.
15 Koşullarını derin derin düşünüyorum, Yollarını izlerken.
Jeg vil grunde paa dine Befalinger og se til dine Stier.
16 Zevk alıyorum kurallarından, Sözünü unutmayacağım.
Jeg finder min Lyst i dine Skikke, jeg vir ikke glemme dit Ord.
17 Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım, Sözüne uyayım.
Gør vel imod din Tjener, at jeg maa leve, og jeg vil holde dit Ord.
18 Gözlerimi aç, Yasandaki harikaları göreyim.
Aabn mine Øjne, at jeg maa se de underfulde Ting i din Lov.
19 Garibim bu dünyada, Buyruklarını benden gizleme!
Jeg er fremmed paa Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
20 İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.
Min Sjæl er knust, saa at jeg længes efter dine Domme alle Tider.
21 Buyruklarından sapan Lanetli küstahları azarlarsın.
Du skældte paa de hovmodige, de bleve forbandede, de, som fore vild fra dine Bud.
22 Uzaklaştır benden küçümsemeleri, hakaretleri, Çünkü öğütlerini tutuyorum.
Vælt Forhaanelse og Foragt fra mig; thi jeg har bevaret dine Vidnesbyrd.
23 Önderler toplanıp beni kötüleseler bile, Ben kulun senin kurallarını derin derin düşüneceğim.
Endog Fyrster have sat sig ned og holdt Raad imod mig; men din Tjener grunder paa dine Skikke.
24 Öğütlerin benim zevkimdir, Bana akıl verirler.
Jeg finder min Lyst i dine Vidnesbyrd, de ere mit Raads Mænd.
25 Toza toprağa serildim, Sözün uyarınca yaşam ver bana.
Min Sjæl hænger ved Støvet; hold mig i Live efter dit Ord!
26 Yaptıklarımı açıkladım, beni yanıtladın; Kurallarını öğret bana!
Jeg opregnede mine Veje, og du bønhørte mig; lær mig dine Skikke!
27 Koşullarını anlamamı sağla ki, Harikalarının üzerinde düşüneyim.
Lad mig forstaa dine Befalingers Vej, og jeg vil grunde paa dine underfulde Gerninger.
28 İçim eriyor kederden, Sözün uyarınca güçlendir beni!
Min Sjæl svinder hen af Bedrøvelse; oprejs mig efter dit Ord!
29 Yalan yoldan uzaklaştır, Yasan uyarınca lütfet bana.
Vend Løgnens Vej fra mig, og skænk mig Naade i din Lov!
30 Ben sadakat yolunu seçtim, Hükümlerini uygun gördüm.
Jeg udvalgte Trofastheds Vej; jeg satte dine Domme for mig.
31 Öğütlerine dört elle sarıldım, ya RAB, Utandırma beni!
Jeg hang ved dine Vidnesbyrd; Herre! lad mig ikke beskæmmes.
32 İçime huzur verdiğin için Buyrukların doğrultusunda koşacağım.
Jeg vil løbe dine Buds Vej; thi du giver mit Hjerte at aande frit.
33 Kurallarını nasıl izleyeceğimi öğret bana, ya RAB, Öyle ki, onları sonuna kadar izleyeyim.
Lær mig, Herre! dine Skikkes Vej, og jeg vil bevare den indtil Enden.
34 Anlamamı sağla, yasana uyayım, Bütün yüreğimle onu yerine getireyim.
Undervis mig, at jeg maa bevare din Lov og holde den af ganske Hjerte.
35 Buyrukların doğrultusunda yol göster bana, Çünkü yolundan zevk alırım.
Led mig frem ad dine Buds Sti; thi til den har jeg Lyst;
36 Yüreğimi haksız kazanca değil, Kendi öğütlerine yönelt.
Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ikke til ulovlig Vinding.
37 Gözlerimi boş şeylerden çevir, Beni kendi yolunda yaşat.
Bortvend mine Øjne, at de ikke se til Forfængelighed; hold mig i Live paa din Vej!
38 Senden korkulması için Ben kuluna verdiğin sözü yerine getir.
Opfyld for din Tjener dit Ord, som er knyttet til Frygt for dig.
39 Korktuğum hakaretten uzak tut beni, Çünkü senin ilkelerin iyidir.
Bortvend min Forsmædelse, som jeg frygtede for; thi dine Domme ere gode.
40 Çok özlüyorum senin koşullarını! Beni doğruluğunun içinde yaşat!
Se, jeg har Længsel efter dine Befalinger; hold mig i Live ved din Retfærdighed!
41 Bana sevgini göster, ya RAB, Sözün uyarınca kurtar beni!
Lad din Miskundhed, o Herre! komme over mig, din Frelse, efter dit Ord.
42 O zaman beni aşağılayanlara Gereken yanıtı verebilirim, Çünkü senin sözüne güvenirim.
Og jeg vil svare den, som forhaaner mig, et Ord; thi jeg har sat min Lid til dit Ord.
43 Gerçeğini ağzımdan düşürme, Çünkü senin hükümlerine umut bağladım.
Og tag ikke Sandheds Ord aldeles fra min Mund; thi jeg har ventet paa dine Domme.
44 Yasana sürekli, Sonsuza dek uyacağım.
Og jeg vil stedse holde din Lov, evindelig og altid.
45 Özgürce yürüyeceğim, Çünkü senin koşullarına yöneldim ben.
Og lad mig vandre i det fri; thi jeg har søgt dine Befalinger.
46 Kralların önünde senin öğütlerinden söz edecek, Utanç duymayacağım.
Og jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger og skal ikke beskæmmes.
47 Senin buyruklarından zevk alıyor, Onları seviyorum.
Og jeg vil søge min Lyst i dine Bud, hvilke jeg elsker.
48 Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına, Derin derin düşünüyorum kurallarını.
Og jeg vil opløfte mine Hænder til dine Bud, hvilke jeg elsker, og grunde paa dine Skikke.
49 Kuluna verdiğin sözü anımsa, Bununla umut verdin bana.
Kom Ordet til din Tjener i Hu, efterdi du lod mig haabe.
50 Acı çektiğimde beni avutan budur, Sözün bana yaşam verir.
Dette er min Trøst i min Elendighed; thi dit Ord har holdt mig i Live.
51 Çok eğlendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan şaşmadım.
De hovmodige have spottet mig saa saare, jeg bøjede ikke af fra din Lov.
52 Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, Avundum, ya RAB.
Herre! dine Domme af Evighed kom jeg i Hu og blev trøstet.
53 Çileden çıkıyorum, Yasanı terk eden kötüler yüzünden.
Der betog mig en heftig Harme over de ugudelige, som forlade din Lov.
54 Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada.
Dine Bud have været mine Sange i min Udlændigheds Hus.
55 Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım.
Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, o Herre! og holdt din Lov.
56 Tek yaptığım, Senin koşullarına uymak.
Dette skete mig; thi dine Befalinger har jeg holdt.
57 Benim payıma düşen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getireceğim, dedim.
Jeg sagde: Herren er min Del, jeg vil holde dine Ord.
58 Bütün yüreğimle sana yakardım. Lütfet bana, sözün uyarınca.
Jeg bad ydmygt for dit Ansigt af ganske Hjerte: Vær mig naadig efter dit Ord!
59 Tuttuğum yolları düşündüm, Senin öğütlerine göre adım attım.
Jeg betænkte mine Veje, og jeg vil vende mine Fødder tilbage til dine Vidnesbyrd.
60 Buyruklarına uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım.
Jeg hastede og tøvede ikke med at holde dine Bud.
61 Kötülerin ipleri beni sardı, Yasanı unutmadım.
De ugudeliges Garn omspændte mig; din Lov glemte jeg ikke.
62 Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.
Midt om Natten staar jeg op, at prise dig for din Retfærdigheds Domme.
63 Dostuyum bütün senden korkanların, Koşullarına uyanların.
Jeg har Samkvem med alle dem, som frygte dig, og med dem, som holde dine Befalinger.
64 Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana!
Jorden er fuld af din Miskundhed, Herre! lær mig dine Skikke.
65 Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun.
Du gjorde vel imod din Tjener, Herre! efter dit Ord.
66 Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına.
Lær mig at faa god Sans og Forstand; thi jeg tror paa dine Bud.
67 Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum.
Før jeg blev ydmyget, for jeg vild, men nu holder jeg dit Ord.
68 Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret.
Du er god og gør godt; lær mig dine Skikke!
69 Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.
De hovmodige have opspundet Løgn imod mig; men jeg vil holde dine Befalinger af ganske Hjerte.
70 Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan.
Deres Hjerte er følesløst som Fedt; men jeg forlyster mig ved din Lov.
71 İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.
Det var mig godt, at jeg blev ydmyget, at jeg kunde lære dine Skikke.
72 Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.
Din Munds Lov er mig bedre end tusinde Stykker Guld og Sølv.
73 Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
Dine Hænder have skabt mig og beredt mig; giv mig Forstand, at jeg kan lære at kende dine Bud.
74 Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım.
De, som frygte dig, skulle se mig og glæde sig; thi jeg haaber paa dit Ord.
75 Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.
Herre! jeg ved, at dine Domme ere Retfærdighed, og at du af Trofasthed ydmygede mig.
76 Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.
Lad dog din Miskundhed være mig til Trøst efter dit Ord til din Tjener.
77 Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.
Lad din Barmhjertighed komme over mig, at jeg maa leve; thi din Lov er min Lyst.
78 Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum.
Lad de hovmodige beskæmmes, thi uden Skel have de forurettet mig; men jeg vil grunde paa dine Befalinger.
79 Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler.
Lad dem vende tilbage til mig, som frygte dig, og som kende dine Vidnesbyrd.
80 Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım.
Lad mit Hjerte være fuldkomment efter dine Skikke, at jeg ikke skal beskæmmes.
81 İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.
Min Sjæl forsmægter af Længsel efter din Frelse; jeg haaber paa dit Ord.
82 Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
Mine Øjne forsmægtede af Længsel efter dit Ord, idet jeg sagde: Naar vil du trøste mig?
83 Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
Thi jeg var ligesom en Læderflaske i Røg; dine Skikke glemte jeg ikke.
84 Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
Hvor mange ere vel din Tjeners Dage? naar vil du holde Dom over dem, som forfølge mig?
85 Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.
De hovmodige grove Grave for mig, og de skikke sig ikke efter din Lov.
86 Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
Alle dine Bud ere Trofasthed; uden Grund forfølger man mig; hjælp mig!
87 Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
De havde paa et lidet nær ødelagt mig i Landet; men jeg forlod ikke dine Befalinger.
88 Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
Hold mig i Live efter din Miskundhed, saa vil jeg bevare din Munds Vidnesbyrd.
89 Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.
Herre! dit Ord bestaar evindelig i Himlene.
90 Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt; du befæstede Jorden, og den stod fast.
91 Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.
De bestaa endnu denne Dag efter dine Domme; thi de ere alle dine Tjenere.
92 Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.
Dersom ikke din Lov havde været min Lyst, da var jeg omkommen udi min Elendighed.
93 Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
Jeg skal i Evighed ikke forglemme dine Befalinger; thi ved dem holdt du mig i Live.
94 Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.
Din er jeg; frels mig; thi jeg søger efter dine Befalinger.
95 Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.
De ugudelige biede paa mig for at lægge mig øde; jeg vil give Agt paa dine Vidnesbyrd.
96 Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
Jeg har set Ende paa al Fuldkommenhed; men dit Bud strækker sig saare vidt.
97 Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
Hvor kær har jeg din Lov! den er min Tanke den ganske Dag.
98 Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
Dine Bud gøre mig visere end mine Fjender; thi de ere for mig evindelig.
99 Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
Jeg blev klogere end alle mine Lærere; thi dine Vidnesbyrd ere min Tanke.
100 Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
Jeg er bleven forstandigere end de gamle; thi jeg har bevaret dine Befalinger.
101 Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.
Jeg holdt mine Fødder tilbage fra al Ondskabens Sti, at jeg kunde holde dit Ord.
102 Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin.
Jeg afveg ikke fra dine Domme; thi du har lært mig det.
103 Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma!
Hvor vare dine Ord søde for min Gane, mere end Honning for min Mund.
104 Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.
Jeg er bleven forstandig af dine Befalinger; derfor hader jeg al Løgnens Sti.
105 Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır.
Dit Ord er en Lygte for min Fod og et Lys paa min Sti.
106 Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım.
Jeg har svoret og holdt det, at jeg vilde bevare din Retfærdigheds Domme.
107 Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.
Jeg er saare plaget; Herre! hold mig i Live efter dit Ord.
108 Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret.
Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, Herre! og lær mig dine Domme.
109 Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı.
Jeg gaar altid med Livet i Hænderne; dog har jeg ikke glemt din Lov.
110 Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından.
De ugudelige lagde Snarer for mig; dog for jeg ikke vild fra dine Befalinger.
111 Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar.
Jeg fik dine Vidnesbyrd til Arv evindelig; thi de ere mit Hjertes Glæde.
112 Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.
Jeg bøjede mit Hjerte til at gøre efter dine Skikke evindelig indtil Enden.
113 Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim.
De tvesindede hader jeg; men din Lov elsker jeg.
114 Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım.
Du er mit Skjul og mit Skjold; jeg haaber paa dit Ord.
115 Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.
Viger fra mig, I onde! og jeg vil bevare min Guds Bud.
116 Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma!
Ophold mig efter dit Ord, at jeg maa leve, og lad mig ikke blive til Skamme med mit Haab!
117 Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım.
Styrk mig, at jeg maa blive frelst, og jeg vil altid se hen til dine Skikke.
118 Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur.
Du forkaster alle dem, som fare vild fra dine Skikke; thi deres Svig er Løgn.
119 Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini.
Du lod alle de ugudelige paa Jorden svinde bort som Skum; derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
120 Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden.
Af Frygt for dig gyste min Krop, og jeg frygtede for dine Domme.
121 Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni!
Jeg gjorde Ret og Retfærdighed; du vil ikke overgive mig til dem, som gøre mig Vold!
122 Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar.
Vær Borgen for din Tjener, ham til Bedste; lad de hovmodige ikke gøre mig Vold.
123 Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
Mine Øjne forsmægte af Længsel efter din Frelse og efter din Retfærdigheds Ord.
124 Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret.
Gør med din Tjener efter din Miskundhed, og lær mig dine Skikke!
125 Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim.
Jeg er din Tjener; undervis mig, at jeg maa kende dine Vidnesbyrd.
126 Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar.
Det er Tid, at Herren gør noget; de have brudt din Lov.
127 Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum;
Derfor elsker jeg dine Bud mere end Guld og mere end fint Guld.
128 Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum.
Derfor holder jeg alle dine Befalinger om alle Ting for at være rette; jeg hader al Løgnens Vej.
129 Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum.
Dine Vidnesbyrd ere underfulde; derfor bevarer min Sjæl dem.
130 Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir.
Dine Ords Aabenbaring spreder Lys og gør de enfoldige forstandige.
131 Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum.
Jeg oplod min Mund og higede; thi jeg havde Længsel efter dine Bud.
132 Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.
Vend dig til mig, og vær mig naadig efter din Vis imod dem, der elske dit Navn.
133 Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın.
Befæst mine Trin ved dit Ord, og lad ingen Uret herske over mig!
134 Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim.
Udløs mig af Menneskers Vold, saa vil jeg holde dine Befalinger.
135 Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana.
Lad dit Ansigt lyse over din Tjener, og lær mig dine Skikke!
136 Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana.
Der nedflød Vandstrømme af mine Øjne, fordi man ikke holdt din Lov.
137 Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur.
Du er retfærdig, Herre! og dine Domme ere retvise.
138 Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir.
Du har sat dine Vidnesbyrd som Retfærdighed og Trofasthed overmaade.
139 Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini.
Min Nidkærhed har lagt mig øde; thi mine Modstandere have glemt dine Ord.
140 Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever.
Dit Ord er saare lutret, og din Tjener elsker det.
141 Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum.
Jeg er liden og foragtet; men jeg glemmer ikke dine Befalinger.
142 Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir.
Din Retfærdighed er Ret evindelig, og din Lov er Sandhed.
143 Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.
Angest og Trængsel ramte mig; dine Bud ere min Lyst.
144 Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım.
Dine Vidnesbyrd ere Ret evindelig; undervis mig, saa lever jeg.
145 Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım.
Jeg har raabt af ganske Hjerte; bønhør mig, Herre! jeg vil bevare dine Skikke.
146 Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım.
Jeg har raabt til dig; frels mig, og jeg vil holde fast ved dine Vidnesbyrd.
147 Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım.
Jeg kom aarle i Daggry og raabte; jeg har haabet paa dit Ord.
148 Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
Mine Øjne vare vaagne før Nattevagterne for at grunde paa dit Ord.
149 Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!
Hør min Røst efter din Miskundhed; Herre! hold mig i Live efter dine Domme;
150 Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar.
De nærmede sig, som jage efter Skændselsgerninger; de vare langt borte fra din Lov.
151 Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir.
Nær er du, o Herre! og alle dine Bud ere Sandhed.
152 Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini.
Jeg har forlængst hentet Kundskab af dine Vidnesbyrd; thi du har grundfæstet dem evindelig.
153 Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım.
Se min Elendighed, og udfri mig; thi din Lov har jeg ikke glemt.
154 Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı.
Udfør min Sag, og genløs mig; hold mig i Live efter dit Ord.
155 Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.
Frelsen er fjern fra de ugudelige; thi de søge ikke dine Skikke.
156 Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı.
Stor er din Barmhjertighed, o Herre! hold mig i Live efter dine Domme!
157 Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden.
Mine Forfølgere og Modstandere ere mange; jeg har ikke bøjet mig fra dine Vidnesbyrd.
158 Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne.
Jeg har set de troløse og væmmedes ved dem; thi de holde ikke dit Ord.
159 Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı.
Se, hvor jeg har elsket dine Befalinger; Herre! hold mig i Live efter din Miskundhed.
160 Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.
Summen af dit Ord er Sandhed, og evig er al din Retfærdigheds Dom.
161 Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer.
Fyrster forfulgte mig uden Aarsag, men mit Hjerte frygtede for dit Ord.
162 Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum.
Jeg glæder mig over dit Ord som den, der finder et stort Bytte.
163 Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim.
Jeg hader Løgn og har Vederstyggelighed dertil; din Lov elsker jeg.
164 Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim.
Jeg lovede dig syv Gange om Dagen for din Retfærdigheds Dommes Skyld.
165 Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları.
Der er stor Fred for dem, som elske din Lov, og der er ikke Anstød for dem.
166 Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm.
Jeg ventede paa din Frelse, Herre! og jeg udførte dine Bud.
167 Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim.
Min Sjæl holdt dine Vidnesbyrd, og jeg elskede dem saare.
168 Öğütlerini, koşullarını uygularım, Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen.
Jeg holdt dine Befalinger og dine Vidnesbyrd; thi alle mine Veje ere aabenbare for dig.
169 Feryadım sana erişsin, ya RAB, Sözün uyarınca akıl ver bana!
Lad mit Raab komme nær for dit Ansigt, Herre! og undervis mig efter dit Ord!
170 Yalvarışım sana ulaşsın; Verdiğin söz uyarınca kurtar beni!
Lad min ydmyge Begæring komme for dit Ansigt; fri mig efter dit Ord!
171 Dudaklarımdan övgüler aksın, Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun.
Mine Læber skulle udgyde Lovsang; thi du lærer mig dine Skikke.
172 Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, Çünkü bütün buyrukların doğrudur.
Min Tunge skal genlyde af dit Ord; thi alle dine Bud ere Retfærdighed.
173 Elin bana yardıma hazır olsun, Çünkü senin koşullarını seçtim ben.
Lad din Haand være mig til Hjælp; thi jeg har udvalgt dine Befalinger.
174 Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynağımdır.
Jeg har Længsel efter din Frelse, Herre! og din Lov er min Lyst.
175 Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, Hükümlerin bana yardımcı olsun.
Maatte min Sjæl dog leve og love dig, og dine Domme hjælpe mig!
176 Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarını unutmadım ben.
Jeg har faret vild; opsøg din Tjener som det fortabte Faar; thi dine Bud har jeg ikke glemt.

< Mezmurlar 119 >