< Mezmurlar 116 >

1 RAB'bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.
Milo mi je što Gospod usliši molitveni glas moj;
2 Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O'na sesleneceğim.
Što prignu k meni uho svoje; i zato æu ga u sve dane svoje prizivati.
3 Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm. (Sheol h7585)
Opkoliše me bolesti smrtne, i jadi pakleni zadesiše me, naiðoh na tugu i muku; (Sheol h7585)
4 O zaman RAB'bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.
Ali prizvah ime Gospodnje: Gospode! izbavi dušu moju!
5 RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.
Dobar je Gospod i pravedan, i Bog je naš milostiv;
6 RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.
Èuva proste Gospod; bijah u nevolji, i pomože mi.
7 Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.
Vrati se, dušo moja, u mir svoj! jer je Gospod dobrotvor tvoj!
8 Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
Ti si izbavio dušu moju od smrti, oko moje od suza, nogu moju od spoticanja.
9 Yaşayanların diyarında, RAB'bin huzurunda yürüyeceğim.
Hodiæu pred licem Gospodnjim po zemlji živijeh.
10 İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.
Vjerovah kad govorih: u ljutoj sam nevolji.
11 Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.
Rekoh u smetnji svojoj: svaki je èovjek laža.
12 Ne karşılık verebilirim RAB'be, Bana yaptığı onca iyilik için?
Šta æu vratiti Gospodu za sva dobra što mi je uèinio?
13 Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB'bi adıyla çağıracağım.
Uzeæu èašu spasenja, i prizvaæu ime Gospodnje.
14 Bütün halkının önünde, RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim.
Izvršiæu obeæanja svoja Gospodu pred svijem narodom njegovijem.
15 RAB'bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.
Skupa je pred Gospodom smrt svetaca njegovijeh.
16 Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.
O Gospode! ja sam sluga tvoj, ja sam sluga tvoj, sin sluškinje tvoje; raskovao si s mene okove moje.
17 Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.
Žrtvu za hvalu prinijeæu tebi, i ime Gospodnje prizvaæu.
18 RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,
Izvršiæu obeæanja svoja Gospodu pred svijem narodom njegovijem,
19 RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!
U dvoru doma Gospodnjega, usred tebe, Jerusalime. Aliluja!

< Mezmurlar 116 >