Mezmurlar 116

1 RAB'bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.

Eg elskar Herren, for han høyrer mi røyst, mine bøner.

2 Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O'na sesleneceğim.

For han hev bøygt sitt øyra til meg, og alle mine dagar vil eg kalla på honom.

3 Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm. (Sheol h7585)

Daude-band hadde spent seg um meg, helheims trengsla hadde funne meg; naud og sorg fann eg. (Sheol h7585)

4 O zaman RAB'bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.

Men eg kalla på Herrens namn: «Å Herre, berga mi sjæl!»

5 RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.

Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er miskunnsam.

6 RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.

Herren varar dei einfalde, eg var ein arming, og han frelste meg.

7 Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.

Kom attende, mi sjæl, til di ro! for Herren hev gjort vel imot deg.

8 Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.

Ja, du fria mi sjæl frå dauden, mitt auga frå tåror, min fot frå fall.

9 Yaşayanların diyarında, RAB'bin huzurunda yürüyeceğim.

Eg skal vandra for Herrens åsyn i landi åt dei livande.

10 İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.

Eg trudde, for eg tala; eg var i stor plåga.

11 Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.

Eg sagde i min ræddhug: «Kvar mann er ein ljugar!»

12 Ne karşılık verebilirim RAB'be, Bana yaptığı onca iyilik için?

Kva skal eg gjeva Herren att for alle hans velgjerningar imot meg?

13 Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB'bi adıyla çağıracağım.

Eg vil lyfta frelse-staupet, og Herrens namn vil eg påkalla.

14 Bütün halkının önünde, RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim.

Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk.

15 RAB'bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.

Dyr er i Herrens augo dauden åt hans heilage.

16 Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.

Å Herre, eg er din tenar, veit du, eg er din tenar, son åt di tenestkvinna; du hev løyst mine band.

17 Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.

Til deg vil eg ofra takkoffer, og Herrens namn vil eg påkalla.

18 RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,

Mine lovnader vil eg halda for Herren, og det for augo på alt hans folk,

19 RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!

i fyregardarne til Herrens hus, midt i deg, Jerusalem. Halleluja!