< Mezmurlar 116 >

1 RAB'bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.
Ahụrụ m Onyenwe anyị nʼanya, nʼihi na ọ nụrụ olu m; ọ nụrụ mkpu akwa m maka ebere.
2 Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O'na sesleneceğim.
Nʼihi na o gere m ntị, aga m akpọku ya oge ndụ m niile.
3 Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm. (Sheol h7585)
Agbụ nke ọnwụ kekọrọ m, oke ihe mgbu nke ili bịakwasịrị m; nsogbu na iru ụjụ dakwasịrị m. (Sheol h7585)
4 O zaman RAB'bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.
Mgbe ahụ, akpọkuru m aha Onyenwe anyị: “O Onyenwe anyị, zọpụta m!”
5 RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.
Onyenwe anyị bụ onye na-eme ebere na onye ezi omume. Chineke anyị jupụtakwara nʼọmịiko.
6 RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.
Onyenwe anyị na-echebe ndị na-enweghị uche; mgbe m nọ nʼọnọdụ mkpa, ọ zọpụtara m.
7 Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.
Laghachi azụ zuru ike, gị mkpụrụobi m, nʼihi na Onyenwe anyị emesola gị mmeso ọma.
8 Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
Nʼihi na gị, o Onyenwe anyị, napụtara mkpụrụobi m site nʼọnwụ, anya m site na anya mmiri akwa, napụtakwa ụkwụ m site nʼịsọ ngọngọ,
9 Yaşayanların diyarında, RAB'bin huzurunda yürüyeceğim.
ka m nwee ike jegharịa nʼihu Onyenwe anyị nʼime ala ebe ndị dị ndụ bi.
10 İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.
Ekwenyere m na Onyenwe anyị mgbe m kwuru sị, “Abụ m onye nọ nʼoke nsogbu,”
11 Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.
nʼime ịda mba m, ekwuru m sị, “Mmadụ niile bụ ndị ụgha.”
12 Ne karşılık verebilirim RAB'be, Bana yaptığı onca iyilik için?
Gịnị ka m ga-enyeghachi Onyenwe anyị nʼihi mmeso ọma niile o mesoro m?
13 Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB'bi adıyla çağıracağım.
Aga m eweli iko nke nzọpụta m elu kpọkuokwa aha Onyenwe anyị.
14 Bütün halkının önünde, RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim.
Nʼihu ndị ya niile ka m ga-anọ mezuo nkwa m kwere Onyenwe anyị.
15 RAB'bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.
Ọnwụ nke ndị nsọ ya dị oke ọnụahịa nʼanya Onyenwe anyị.
16 Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.
O Onyenwe anyị, nʼezie, abụ m ohu gị; abụ m ohu gị, nwa nwoke nke ohu gị nwanyị; ị zọpụtala m site na agbụ e kere m.
17 Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.
Aga m achụrụ gị aja ekele kpọkuokwa aha Onyenwe anyị.
18 RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,
Ọ bụkwa nʼihu ndị ya niile ka m ga-anọ kwụghachi Onyenwe anyị nkwa m kwere,
19 RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!
nʼime ogige ụlọ Onyenwe anyị, nʼetiti gị, O Jerusalem. Toonu Onyenwe anyị.

< Mezmurlar 116 >