< Mezmurlar 116 >
1 RAB'bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.
I LOVE the LORD, because he hath heard my voice and my supplications.
2 Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O'na sesleneceğim.
Because he hath inclined his ear unto me, therefore will I call [upon him] as long as I live.
3 Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm. (Sheol )
The cords of death compassed me, and the pains of Sheol gat hold upon me: I found trouble and sorrow. (Sheol )
4 O zaman RAB'bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.
Then called I upon the name of the LORD; O LORD, I beseech thee, deliver my soul.
5 RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.
Gracious is the LORD, and righteous; yea, our God is merciful.
6 RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.
The LORD preserveth the simple: I was brought low, and he saved me.
7 Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.
Return unto thy rest, O my soul; for the LORD hath dealt bountifully with thee.
8 Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
For thou hast delivered my soul from death, mine eyes from tears, [and] my feet from falling.
9 Yaşayanların diyarında, RAB'bin huzurunda yürüyeceğim.
I will walk before the LORD in the land of the living.
10 İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.
I believe, for I will speak: I was greatly afflicted:
11 Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.
I said in my haste, All men are a lie.
12 Ne karşılık verebilirim RAB'be, Bana yaptığı onca iyilik için?
What shall I render unto the LORD for all his benefits toward me?
13 Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB'bi adıyla çağıracağım.
I will take the cup of salvation, and call upon the name of the LORD.
14 Bütün halkının önünde, RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim.
I will pay my vows unto the LORD, yea, in the presence of all his people.
15 RAB'bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.
Precious in the sight of the LORD is the death of his saints.
16 Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.
O LORD, truly I am thy servant: I am thy servant, the son of thine handmaid; thou hast loosed my bonds.
17 Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.
I will offer to thee the sacrifice of thanksgiving, and will call upon the name of the LORD.
18 RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,
I will pay my vows unto the LORD, yea, in the presence of all his people.
19 RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!
In the courts of the LORD’S house, in the midst of thee, O Jerusalem. Praise ye the LORD.