Mezmurlar 115
1 Bizi değil, ya RAB, bizi değil, Sevgin ve sadakatin uğruna, Kendi adını yücelt!
Μη εις ημάς, Κύριε, μη εις ημάς, αλλ' εις το όνομά σου δος δόξαν, διά το έλεός σου, διά την αλήθειάν σου.
2 Niçin uluslar: “Hani, nerede onların Tanrısı?” desin.
Διά τι να είπωσι τα έθνη, και που είναι ο Θεός αυτών;
3 Bizim Tanrımız göklerdedir, Ne isterse yapar.
Αλλ' ο Θεός ημών είναι εν τω ουρανώ· πάντα όσα ηθέλησεν εποίησε.
4 Oysa onların putları altın ve gümüşten yapılmış, İnsan elinin eseridir.
Τα είδωλα αυτών είναι αργύριον και χρυσίον, έργα χειρών ανθρώπων·
5 Ağızları var, konuşmazlar, Gözleri var, görmezler,
Στόμα έχουσι και δεν λαλούσιν· οφθαλμούς έχουσι και δεν βλέπουσιν·
6 Kulakları var, duymazlar, Burunları var, koku almazlar,
ώτα έχουσι και δεν ακούουσι· μυκτήρας έχουσι και δεν οσφραίνονται·
7 Elleri var, hissetmezler, Ayakları var, yürümezler, Boğazlarından ses çıkmaz.
Χείρας έχουσι και δεν ψηλαφώσι· πόδας έχουσι και δεν περιπατούσιν· ουδέ ομιλούσι διά του λάρυγγος αυτών.
8 Onları yapan, onlara güvenen herkes Onlar gibi olacak!
Όμοιοι αυτών ας γείνωσιν οι ποιούντες αυτά, πας ο ελπίζων επ' αυτά.
9 Ey İsrail halkı, RAB'be güven, O'dur yardımcınız ve kalkanınız!
Ο Ισραήλ ήλπισεν επί Κύριον· αυτός είναι βοηθός και ασπίς αυτών.
10 Ey Harun soyu, RAB'be güven, O'dur yardımcınız ve kalkanınız!
Ο οίκος του Ααρών ήλπισεν επί Κύριον· αυτός είναι βοηθός και ασπίς αυτών.
11 Ey RAB'den korkanlar, RAB'be güvenin, O'dur yardımcınız ve kalkanınız!
Οι φοβούμενοι τον Κύριον ήλπισαν επί Κύριον· αυτός είναι βοηθός και ασπίς αυτών.
12 RAB bizi anımsayıp kutsayacak, İsrail halkını, Harun soyunu kutsayacak.
Ο Κύριος μας ενεθυμήθη· θέλει ευλογεί, θέλει ευλογεί τον οίκον Ισραήλ· θέλει ευλογεί τον οίκον Ααρών.
13 Küçük, büyük, Kendisinden korkan herkesi kutsayacak.
Θέλει ευλογεί τους φοβουμένους τον Κύριον, τους μικρούς μετά των μεγάλων.
14 RAB sizi, Sizi ve çocuklarınızı çoğaltsın!
Ο Κύριος θέλει αυξήσει υμάς, υμάς και τα τέκνα υμών.
15 Yeri göğü yaratan RAB Sizleri kutsasın.
Σεις είσθε οι ευλογημένοι του Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.
16 Göklerin öteleri RAB'bindir, Ama yeryüzünü insanlara vermiştir.
Οι ουρανοί των ουρανών είναι του Κυρίου, την δε γην έδωκεν εις τους υιούς των ανθρώπων.
17 Ölüler, sessizlik diyarına inenler, RAB'be övgüler sunmaz;
Οι νεκροί δεν θέλουσιν αινέσει τον Κύριον, ουδέ πάντες οι καταβαίνοντες εις τον τόπον της σιωπής·
18 Biziz RAB'bi öven, Şimdiden sonsuza dek. RAB'be övgüler sunun!
αλλ' ημείς θέλομεν ευλογεί τον Κύριον, από του νυν και έως του αιώνος. Αλληλούϊα.
