< Mezmurlar 113 >

1 Övgüler sunun RAB'be! Övgüler sunun, ey RAB'bin kulları, RAB'bin adına övgüler sunun!
Alleluja. Chwalcie, słudzy PANA, chwalcie imię PANA.
2 Şimdiden sonsuza dek RAB'bin adına şükürler olsun!
Niech imię PANA będzie błogosławione, odtąd aż na wieki.
3 Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar RAB'bin adına övgüler sunulmalı!
Od wschodu słońca aż do jego zachodu, niech imię PANA będzie pochwalone.
4 RAB bütün uluslara egemendir, Görkemi gökleri aşar.
PAN jest wywyższony ponad wszystkie narody, jego chwała ponad niebiosa.
5 Var mı Tanrımız RAB gibi, Yücelerde oturan,
Któż jak PAN, nasz Bóg, który mieszka na wysokości;
6 Göklerde ve yeryüzünde olanlara Bakmak için eğilen?
Który zniża się, aby patrzeć na to, co jest na niebie i na ziemi?
7 Düşkünü yerden kaldırır, Yoksulu çöplükten çıkarır;
Podnosi nędznego z prochu, a z gnoju podnosi ubogiego;
8 Soylularla, Halkının soylularıyla birlikte oturtsun diye.
Aby go posadzić z książętami, z książętami swego ludu;
9 Kısır kadını evde oturtur, Çocuk sahibi mutlu bir anne kılar. RAB'be övgüler sunun!
On sprawia, że niepłodna staje się matką domu, cieszącą się dziećmi. Alleluja.

< Mezmurlar 113 >