Mezmurlar 113

1 Övgüler sunun RAB'be! Övgüler sunun, ey RAB'bin kulları, RAB'bin adına övgüler sunun!

Hallelujah. Praise, O ye servants of the Lord, praise ye the name of the Lord.

2 Şimdiden sonsuza dek RAB'bin adına şükürler olsun!

Let the name of the Lord be blessed from this time forth and for evermore.

3 Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar RAB'bin adına övgüler sunulmalı!

From the rising of the sun unto his going down the name of the Lord is praised.

4 RAB bütün uluslara egemendir, Görkemi gökleri aşar.

High above all nations is the Lord, above the heavens is his glory.

5 Var mı Tanrımız RAB gibi, Yücelerde oturan,

Who is like the Lord our God, who dwelleth on high?

6 Göklerde ve yeryüzünde olanlara Bakmak için eğilen?

Who condescendeth to view what is done in the heavens, and on the earth?

7 Düşkünü yerden kaldırır, Yoksulu çöplükten çıkarır;

He raiseth up out of the dust the poor, from the dunghill he lifteth up the needy:

8 Soylularla, Halkının soylularıyla birlikte oturtsun diye.

That he may set him with princes, even with the princes of his people.

9 Kısır kadını evde oturtur, Çocuk sahibi mutlu bir anne kılar. RAB'be övgüler sunun!

He causeth the barren woman to dwell in the midst of [her] household, the joyful mother of children. Hallelujah.