Mezmurlar 113

1 Övgüler sunun RAB'be! Övgüler sunun, ey RAB'bin kulları, RAB'bin adına övgüler sunun!

Praise the Lord, ye children: praise ye the name of the Lord.

2 Şimdiden sonsuza dek RAB'bin adına şükürler olsun!

Blessed be the name of the Lord, from henceforth now and for ever.

3 Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar RAB'bin adına övgüler sunulmalı!

From the rising of the sun unto the going down of the same, the name of the Lord is worthy of praise.

4 RAB bütün uluslara egemendir, Görkemi gökleri aşar.

The Lord is high above all nations; and his glory above the heavens.

5 Var mı Tanrımız RAB gibi, Yücelerde oturan,

Who is as the Lord our God, who dwelleth on high:

6 Göklerde ve yeryüzünde olanlara Bakmak için eğilen?

And looketh down on the low things in heaven and in earth?

7 Düşkünü yerden kaldırır, Yoksulu çöplükten çıkarır;

Raising up the needy from the earth, and lifting up the poor out of the dunghill:

8 Soylularla, Halkının soylularıyla birlikte oturtsun diye.

That he may place him with princes, with the princes of his people.

9 Kısır kadını evde oturtur, Çocuk sahibi mutlu bir anne kılar. RAB'be övgüler sunun!

Who maketh a barren woman to dwell in a house, the joyful mother of children.