< Mezmurlar 113 >
1 Övgüler sunun RAB'be! Övgüler sunun, ey RAB'bin kulları, RAB'bin adına övgüler sunun!
Halleluja! Looft, dienaars van Jahweh, Looft Jahweh’s Naam!
2 Şimdiden sonsuza dek RAB'bin adına şükürler olsun!
Gezegend zij de Naam van Jahweh Van nu af tot in eeuwigheid;
3 Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar RAB'bin adına övgüler sunulmalı!
Van de opgang tot de ondergang der zon Zij de Naam van Jahweh geprezen!
4 RAB bütün uluslara egemendir, Görkemi gökleri aşar.
Hoog boven alle volkeren is Jahweh verheven, Hoog boven de hemelen zijn glorie!
5 Var mı Tanrımız RAB gibi, Yücelerde oturan,
Wie is Jahweh gelijk, onzen God: Die troont in de hoogte,
6 Göklerde ve yeryüzünde olanlara Bakmak için eğilen?
En schouwt in de diepte, In hemel en aarde?
7 Düşkünü yerden kaldırır, Yoksulu çöplükten çıkarır;
Den geringe verheft Hij uit het stof, Den arme beurt Hij uit het slijk:
8 Soylularla, Halkının soylularıyla birlikte oturtsun diye.
Om hem een plaats bij de vorsten te geven, Bij de vorsten van zijn volk;
9 Kısır kadını evde oturtur, Çocuk sahibi mutlu bir anne kılar. RAB'be övgüler sunun!
En de onvruchtbare herstelt Hij in ere, Als een blijde moeder van zonen!