Mezmurlar 112

1 Övgüler sunun RAB'be! Ne mutlu RAB'den korkan insana, O'nun buyruklarından büyük zevk alana!

Hemdusana! Perwerdigardin eyminidighan, Uning emrlirini zor xursenlik dep bilidighan adem bextliktur!

2 Soyu yeryüzünde güç kazanacak, Doğruların kuşağı kutsanacak.

Uning nesli zéminda turup küch-qudretlik bolidu; Duruslarning dewri bextlik bolidu.

3 Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden, Sonsuza dek sürer doğruluğu.

Uning öyide dölet hem bayliqlar bolidu; Heqqaniyliqi menggüge turidu.

4 Karanlıkta ışık doğar dürüstler için, Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.

Qarangghuluqta turghan durus ademge nur peyda bolidu; U shepqetlik, rehimdil hem heqqaniydur.

5 Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren, İşlerini adaletle yürüten insana!

Xeyrxah, ötne bérip turidighan ademning bexti bolidu; U öz ishlirini adilliq bilen yürgüzidu.

6 Asla sarsılmaz, Sonsuza dek anılır doğru insan.

Berheq, u ebediy tewritilmeydu; Heqqaniy adem menggüge eslinidu.

7 Kötü haberden korkmaz, Yüreği sarsılmaz, RAB'be güvenir.

U shum xewerdin qorqmaydu; Uning köngli toq halda, Perwerdigargha tayan’ghan.

8 Gözü pektir, korku nedir bilmez, Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.

Dili mehkem qilin’ghan, u qorqmaydu; Axirida u reqiblirining meghlubiyitini köridu.

9 Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi; Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır, Gücü ve saygınlığı artar.

U öziningkini merdlerche tarqatqan, Yoqsullargha béridu; Uning heqqaniyliqi menggüge turidu; Uning münggüzi izzet-shöhret bilen kötürülidu.

10 Kötü kişi bunu görünce kudurur, Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir. Kötülerin dileği boşa çıkar.

Rezil adem buni körüp chidimaydu, Chishlirini ghujurlitidu, u érip kétidu; Rezillerning arzu-hewisi yoqitilidu.