< Mezmurlar 112 >
1 Övgüler sunun RAB'be! Ne mutlu RAB'den korkan insana, O'nun buyruklarından büyük zevk alana!
Bienaventurado el varón que teme a Jehová: en sus mandamientos se deleita en gran manera:
2 Soyu yeryüzünde güç kazanacak, Doğruların kuşağı kutsanacak.
Su simiente será valiente en la tierra: la generación de los rectos será bendita.
3 Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden, Sonsuza dek sürer doğruluğu.
Hacienda y riquezas habrá en su casa; y su justicia permanece para siempre.
4 Karanlıkta ışık doğar dürüstler için, Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.
Resplandeció en las tinieblas luz a los rectos: clemente, y misericordioso, y justo.
5 Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren, İşlerini adaletle yürüten insana!
El buen varón tiene misericordia, y presta: gobierna sus cosas con juicio.
6 Asla sarsılmaz, Sonsuza dek anılır doğru insan.
Por lo cual para siempre no resbalará: en memoria eterna será el justo:
7 Kötü haberden korkmaz, Yüreği sarsılmaz, RAB'be güvenir.
De mala fama no tendrá temor: su corazón está aparejado, confiado en Jehová.
8 Gözü pektir, korku nedir bilmez, Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.
Asentado está su corazón, no temerá, hasta que vea en sus enemigos la venganza.
9 Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi; Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır, Gücü ve saygınlığı artar.
Esparce, da a los pobres, su justicia permanece para siempre; su cuerno será ensalzado en gloria.
10 Kötü kişi bunu görünce kudurur, Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir. Kötülerin dileği boşa çıkar.
El impío verá, y airarse ha: sus dientes crujirá, y carcomerse ha: el deseo de los impíos perecerá.