Mezmurlar 112

1 Övgüler sunun RAB'be! Ne mutlu RAB'den korkan insana, O'nun buyruklarından büyük zevk alana!

Aleluja! Blagor mu, kdor, koli se boji Gospoda, v zapovedih njegovih raduje se močno.

2 Soyu yeryüzünde güç kazanacak, Doğruların kuşağı kutsanacak.

Mogočno bode na zemlji seme njegovo; pravičnih rod se blagoslavlja.

3 Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden, Sonsuza dek sürer doğruluğu.

Moč in bogastvo v hiši njegovi in pravica njegova ostane vekomaj.

4 Karanlıkta ışık doğar dürüstler için, Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.

V temi blišči luč pravičnih; milosten je, usmiljen in pravičen.

5 Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren, İşlerini adaletle yürüten insana!

Kdor je dober, darí deli milostno in posoja; svoje reči vlada po dolžnosti.

6 Asla sarsılmaz, Sonsuza dek anılır doğru insan.

Ker vekomaj ne omahne; v večnem spominu je pravični.

7 Kötü haberden korkmaz, Yüreği sarsılmaz, RAB'be güvenir.

Hudega glasu se ne boji, z mirnim srcem svojim zaupajoč v Gospoda.

8 Gözü pektir, korku nedir bilmez, Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.

V srci svojem podprt se ne boji, dokler ne vidi hudega na sovražnikih svojih.

9 Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi; Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır, Gücü ve saygınlığı artar.

Razsiplje, daje potrebnim, pravica njegova ostane vekomaj; rog njegov se dviguje v časti.

10 Kötü kişi bunu görünce kudurur, Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir. Kötülerin dileği boşa çıkar.

Krivični pa vidi in se huduje, sè zobmí svojimi škripajoč koprní; krivičnih želja bode minila.