< Mezmurlar 112 >
1 Övgüler sunun RAB'be! Ne mutlu RAB'den korkan insana, O'nun buyruklarından büyük zevk alana!
Louvae ao Senhor. Bemaventurado o homem que teme ao Senhor, que em seus mandamentos tem grande prazer.
2 Soyu yeryüzünde güç kazanacak, Doğruların kuşağı kutsanacak.
A sua semente será poderosa na terra: a geração dos rectos será abençoada.
3 Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden, Sonsuza dek sürer doğruluğu.
Fazenda e riquezas haverá na sua casa, e a sua justiça permanece para sempre.
4 Karanlıkta ışık doğar dürüstler için, Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.
Aos justos nasce luz nas trevas: elle é piedoso, misericordioso e justo.
5 Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren, İşlerini adaletle yürüten insana!
O homem bom se compadece, e empresta: disporá as suas coisas com juizo.
6 Asla sarsılmaz, Sonsuza dek anılır doğru insan.
Na verdade que nunca será commovido: o justo estará em memoria eterna.
7 Kötü haberden korkmaz, Yüreği sarsılmaz, RAB'be güvenir.
Não temerá maus rumores: o seu coração está firme, confiando no Senhor.
8 Gözü pektir, korku nedir bilmez, Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.
O seu coração bem confirmado, elle não temerá, até que veja o seu desejo sobre os seus inimigos.
9 Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi; Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır, Gücü ve saygınlığı artar.
Elle espalhou, deu aos necessitados: a sua justiça permanece para sempre, e a sua força se exaltará em gloria.
10 Kötü kişi bunu görünce kudurur, Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir. Kötülerin dileği boşa çıkar.
O impio o verá, e se entristecerá: rangerá com os dentes, e se consumirá o desejo dos impios perecerá.