< Mezmurlar 112 >
1 Övgüler sunun RAB'be! Ne mutlu RAB'den korkan insana, O'nun buyruklarından büyük zevk alana!
Alleluia. Reversionis Aggæi, et Zachariæ. Beatus vir, qui timet Dominum: in mandatis eius volet nimis.
2 Soyu yeryüzünde güç kazanacak, Doğruların kuşağı kutsanacak.
Potens in terra erit semen eius: generatio rectorum benedicetur.
3 Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden, Sonsuza dek sürer doğruluğu.
Gloria, et divitiæ in domo eius: et iustitia eius manet in sæculum sæculi.
4 Karanlıkta ışık doğar dürüstler için, Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.
Exortum est in tenebris lumen rectis: misericors, et miserator, et iustus.
5 Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren, İşlerini adaletle yürüten insana!
Iucundus homo qui miseretur et commodat, disponet sermones suos in iudicio:
6 Asla sarsılmaz, Sonsuza dek anılır doğru insan.
quia in æternum non commovebitur.
7 Kötü haberden korkmaz, Yüreği sarsılmaz, RAB'be güvenir.
In memoria æterna erit iustus: ab auditione mala non timebit. Paratum cor eius sperare in Domino,
8 Gözü pektir, korku nedir bilmez, Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.
confirmatum est cor eius: non commovebitur donec despiciat inimicos suos.
9 Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi; Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır, Gücü ve saygınlığı artar.
Dispersit, dedit pauperibus: iustitia eius manet in sæculum sæculi, cornu eius exaltabitur in gloria.
10 Kötü kişi bunu görünce kudurur, Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir. Kötülerin dileği boşa çıkar.
Peccator videbit, et irascetur, dentibus suis fremet et tabescet: desiderium peccatorum peribit.