Mezmurlar 109
1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
Þú Guð sem ég lofa, vertu ekki þögull
2 Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
því að óguðlegir baktala mig og ljúga á mig sökum.
3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
Án saka hata þeir mig og ráðast á mig.
4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
Ég elska þá, en jafnvel meðan ég bið fyrir þeim, ofsækja þeir mig.
5 İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
Þeir gjalda gott með illu og ást mína með hatri.
6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
Leyfðu þeim að finna hvernig mér líður! Leyfðu óvini mínum að þola sama óréttlæti og hann beitir mig – vera dæmdur af ranglátum dómara.
7 Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
Og þegar úrskurður fellur, lát hann þá verða honum til tjóns. Líttu á bænir hans eins og innantómt raus.
8 Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
Styttu æviár hans. Skipaðu annan í embætti hans.
9 Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
Börn hans verði föðurlaus og kona hans ekkja
10 Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
og rektu þau burt úr rústum heimilis þeirra.
11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
Lánardrottnarnir taki landareign hans og ókunnugir fái allt sem hann hafði aflað.
12 Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
Enginn sýni honum miskunn né aumki sig yfir föðurlausu börnin hans.
13 Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
Afkomendur hans verði afmáðir og ætt hans eins og hún leggur sig.
14 Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
Refsaðu fyrir syndir föður hans og móður og dragðu ekki af.
15 Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
Láttu misgjörðir hans aldrei falla í gleymsku, en minningu ættarinnar að engu verða.
16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
Hann sýndi engum manni miskunn, en ofsótti nauðstadda og steypti aðþrengdum í dauðann.
17 Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
Hann formælti öðrum, bölvunin komi honum sjálfum í koll. Að blessa lét hann ógert, blessun sé því fjarri honum.
18 Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
Að bölva, það átti við hann, það var honum eðlilegt eins og að éta og drekka.
19 Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
Formælingar hans bitni á honum sjálfum, hylji hann, eins og fötin sem hann er í og beltið um mitti hans.
20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
Þetta séu laun andstæðinga minna frá Drottni – þeirra sem ljúga á mig og hóta mér dauða.
21 Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
En Drottinn, farðu með mig eins og barnið þitt! Eins og þann sem ber þitt eigið nafn. Frelsaðu mig Drottinn, vegna elsku þinnar.
22 Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
Það hallar undan fæti, ég finn að dauðinn nálgast.
23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
Ég er hristur til jarðar eins og padda af ermi!
24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
Ég skelf í hnjánum – fastan var erfið, ég er ekkert nema skinn og bein.
25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
Ég er eins og minnisvarði um mistök og þegar menn sjá mig hrista þeir höfuðið.
26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
Hjálpaðu mér Drottinn Guð minn! Frelsaðu mig sakir elsku þinnar og kærleika.
27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
Gerðu það svo að allir sjái, svo að enginn efist um að það var þitt verk,
28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
– þá mega þeir formæla mér ef þeir vilja, sama er mér, aðeins að þú blessir mig. Þá munu illráð þeirra gegn mér mistakast og ég ganga mína leið, glaður í bragði.
29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
Ónýttu áform þeirra! Sveipaðu þá skömm!
30 RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
Þá mun ég ekki láta af að þakka Drottni, lofa hann í allra áheyrn.
31 Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
Því að hann er athvarf fátækra og þeirra sem líða skort. Hann frelsar þá undan óvinum þeirra.
