Mezmurlar 109
1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
To the Overseer. — A Psalm of David. O God of my praise, be not silent,
2 Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
For the mouth of wickedness, and the mouth of deceit, Against me they have opened, They have spoken with me — A tongue of falsehood, and words of hatred!
3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
They have compassed me about, And they fight me without cause.
4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
For my love they oppose me, and I — prayer!
5 İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
And they set against me evil for good, And hatred for my love.
6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
Appoint Thou over him the wicked, And an adversary standeth at his right hand.
7 Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
In his being judged, he goeth forth wicked, And his prayer is for sin.
8 Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
His days are few, his oversight another taketh,
9 Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
His sons are fatherless, and his wife a widow.
10 Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
And wander continually do his sons, Yea, they have begged, And have sought out of their dry places.
11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
An exactor layeth a snare for all that he hath, And strangers spoil his labour.
12 Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
He hath none to extend kindness, Nor is there one showing favour to his orphans.
13 Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
His posterity is for cutting off, In another generation is their name blotted out.
14 Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
The iniquity of his fathers Is remembered unto Jehovah, And the sin of his mother is not blotted out.
15 Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
They are before Jehovah continually, And He cutteth off from earth their memorial.
16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
Because that he hath not remembered to do kindness, And pursueth the poor man and needy, And the smitten of heart — to slay,
17 Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
And he loveth reviling, and it meeteth him, And he hath not delighted in blessing, And it is far from him.
18 Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
And he putteth on reviling as his robe, And it cometh in as water into his midst, And as oil into his bones.
19 Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
It is to him as apparel — he covereth himself, And for a continual girdle he girdeth it on.
20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
This [is] the wage of mine accusers from Jehovah, And of those speaking evil against my soul.
21 Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
And Thou, O Jehovah Lord, Deal with me for Thy name's sake, Because Thy kindness [is] good, deliver me.
22 Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
For I [am] poor and needy, And my heart hath been pierced in my midst.
23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
As a shadow when it is stretched out I have gone, I have been driven away as a locust.
24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
My knees have been feeble from fasting, And my flesh hath failed of fatness.
25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
And I — I have been a reproach to them, They see me, they shake their head.
26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
Help me, O Jehovah my God, Save me, according to Thy kindness.
27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
And they know that this [is] Thy hand, Thou, O Jehovah, Thou hast done it.
28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
They revile, and Thou dost bless, They have risen, and are ashamed, And Thy servant doth rejoice.
29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
Mine accusers put on blushing, and are covered, As an upper robe [is] their shame.
30 RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
I thank Jehovah greatly with my mouth, And in the midst of many I praise Him,
31 Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
For He standeth at the right hand of the needy, To save from those judging his soul.
