Mezmurlar 109
1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
To the chief Musician, A Psalm of David. Hold not thy peace, O God of my praise;
2 Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
For the mouth of the wicked and the mouth of the deceitful are opened against me: they have spoken against me with a lying tongue.
3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
They encompassed me also with words of hatred; and fought against me without a cause.
4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
For my love they are my adversaries: but I [give myself to] prayer.
5 İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.
6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
Set thou a wicked man over him: and let Satan stand at his right hand.
7 Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
When he shall be judged, let him be condemned: and let his prayer become sin.
8 Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
Let his days be few; [and] let another take his office.
9 Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
Let his children be fatherless, and his wife a widow.
10 Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
Let his children be continually vagabonds, and beg: let them seek [their bread] also out of their desolate places.
11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
Let the extortioner catch all that he hath; and let strangers spoil his labor.
12 Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
Let there be none to extend mercy to him: neither let there be any to favor his fatherless children.
13 Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
Let his posterity be cut off; [and] in the generation following let their name be blotted out.
14 Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
Let the iniquity of his fathers be remembered with the LORD; and let not the sin of his mother be blotted out.
15 Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
Let them be before the LORD continually, that he may cut off the memory of them from the earth.
16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
Because that he remembered not to show mercy, but persecuted the poor and needy man, that he might even slay the broken in heart.
17 Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
As he loved cursing, so let it come to him: as he delighted not in blessing, so let it be far from him.
18 Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
As he clothed himself with cursing like as with his garment, so let it come into his bowels like water, and like oil into his bones.
19 Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
Let it be to him as the garment [which] covereth him, and for a girdle with which he is girded continually.
20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
[Let] this [be] the reward of my adversaries from the LORD, and of them that speak evil against my soul.
21 Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
But do thou for me, O GOD the Lord, for thy name's sake: because thy mercy [is] good, deliver thou me.
22 Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
For I [am] poor and needy, and my heart is wounded within me.
23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
I am gone like the shadow when it declineth: I am tossed up and down as the locust.
24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
My knees are weak through fasting; and my flesh faileth of fatness.
25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
I became also a reproach to them: [when] they looked upon me they shook their heads.
26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
Help me, O LORD my God: O save me according to thy mercy:
27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
That they may know that this [is] thy hand; [that] thou, LORD, hast done it.
28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
Let them curse, but bless thou: when they arise, let them be ashamed; but let thy servant rejoice.
29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
Let my adversaries be clothed with shame, and let them cover themselves with their own confusion, as with a mantle.
30 RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
I will greatly praise the LORD with my mouth; yes, I will praise him among the multitude.
31 Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
For he will stand at the right hand of the poor, to save [him] from those that condemn his soul.
