Mezmurlar 109
1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
To the chief Musician. Of David. A Psalm. O God of my praise, be not silent:
2 Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
For the mouth of the wicked [man] and the mouth of deceit are opened against me: they have spoken against me with a lying tongue,
3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
And with words of hatred have they encompassed me; and they fight against me without a cause.
4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
For my love they are mine adversaries; but I [give myself unto] prayer.
5 İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.
6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
Set a wicked [man] over him, and let [the] adversary stand at his right hand;
7 Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
When he shall be judged, let him go out guilty, and let his prayer become sin;
8 Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
Let his days be few, let another take his office;
9 Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
Let his sons be fatherless, and his wife a widow;
10 Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
Let his sons be vagabonds and beg, and let them seek [their bread] far from their desolate places;
11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
Let the usurer cast the net over all that he hath, and let strangers despoil his labour;
12 Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
Let there be none to extend kindness unto him, neither let there be any to favour his fatherless children;
13 Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
Let his posterity be cut off; in the generation following let their name be blotted out:
14 Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
Let the iniquity of his fathers be remembered with Jehovah, and let not the sin of his mother be blotted out;
15 Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
Let them be before Jehovah continually, that he may cut off the memory of them from the earth:
16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
Because he remembered not to shew kindness, but persecuted the afflicted and needy man, and the broken in heart, to slay him.
17 Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
And he loved cursing; so let it come unto him. And he delighted not in blessing; and let it be far from him.
18 Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
And he clothed himself with cursing like his vestment; so let it come into his bowels like water, and like oil into his bones;
19 Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
Let it be unto him as a garment with which he covereth himself, and for a girdle wherewith he is constantly girded.
20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
Let this be the reward of mine adversaries from Jehovah, and of them that speak evil against my soul.
21 Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
But do thou for me, Jehovah, Lord, for thy name's sake; because thy loving-kindness is good, deliver me:
22 Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
For I am afflicted and needy, and my heart is wounded within me.
23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
I am gone like a shadow when it lengtheneth; I am tossed about like the locust;
24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
My knees are failing through fasting, and my flesh hath lost its fatness;
25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
And I am become a reproach unto them; [when] they look upon me they shake their heads.
26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
Help me, Jehovah my God; save me according to thy loving-kindness:
27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
That they may know that this is thy hand; that thou, Jehovah, hast done it.
28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
Let them curse, but bless thou; when they rise up, let them be ashamed, and let thy servant rejoice.
29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
Let mine adversaries be clothed with confusion, and let them cover themselves with their shame as with a mantle.
30 RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
I will greatly celebrate Jehovah with my mouth; yea, I will praise him among the multitude.
31 Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
For he standeth at the right hand of the needy, to save him from those that judge his soul.
