< Mezmurlar 109 >

1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
For the Chief Musician. A Psalm of David. Hold not thy peace, O God of my praise;
2 Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
For the mouth of the wicked and the mouth of deceit have they opened against me: They have spoken unto me with a lying tongue.
3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
They have compassed me about also with words of hatred, And fought against me without a cause.
4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
For my love they are my adversaries: But I [give myself unto] prayer.
5 İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
And they have rewarded me evil for good, And hatred for my love.
6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
Set thou a wicked man over him; And let an adversary stand at his right hand.
7 Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
When he is judged, let him come forth guilty; And let his prayer be turned into sin.
8 Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
Let his days be few; [And] let another take his office.
9 Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
Let his children be fatherless, And his wife a widow.
10 Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
Let his children be vagabonds, and beg; And let them seek [their bread] out of their desolate places.
11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
Let the extortioner catch all that he hath; And let strangers make spoil of his labor.
12 Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
Let there be none to extend kindness unto him; Neither let there be any to have pity on his fatherless children.
13 Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
Let his posterity be cut off; In the generation following let their name be blotted out.
14 Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
Let the iniquity of his fathers be remembered with Jehovah; And let not the sin of his mother be blotted out.
15 Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
Let them be before Jehovah continually, That he may cut off the memory of them from the earth;
16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
Because he remembered not to show kindness, But persecuted the poor and needy man, And the broken in heart, to slay [them].
17 Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
Yea, he loved cursing, and it came unto him; And he delighted not in blessing, and it was far from him.
18 Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
He clothed himself also with cursing as with his garment, And it came into his inward parts like water, And like oil into his bones.
19 Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
Let it be unto him as the raiment wherewith he covereth himself, And for the girdle wherewith he is girded continually.
20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
This is the reward of mine adversaries from Jehovah, And of them that speak evil against my soul.
21 Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
But deal thou with me, O Jehovah the Lord, for thy name’s sake: Because thy lovingkindness is good, deliver thou me;
22 Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
For I am poor and needy, And my heart is wounded within me.
23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
I am gone like the shadow when it declineth: I am tossed up and down as the locust.
24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
My knees are weak through fasting; And my flesh faileth of fatness.
25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
I am become also a reproach unto them: When they see me, they shake their head.
26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
Help me, O Jehovah my God; Oh save me according to thy lovingkindness:
27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
That they may know that this is thy hand; [That] thou, Jehovah, hast done it.
28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
Let them curse, but bless thou: When they arise, they shall be put to shame, But thy servant shall rejoice.
29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
Let mine adversaries be clothed with dishonor, And let them cover themselves with their own shame as with a robe.
30 RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
I will give great thanks unto Jehovah with my mouth; Yea, I will praise him among the multitude.
31 Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
For he will stand at the right hand of the needy, To save him from them that judge his soul.

< Mezmurlar 109 >