Mezmurlar 109
1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
Min Lovsangs Gud, ti ikke!
2 Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
Thi de have opladt Ugudeligheds Mund og Falskheds Mund imod mig; de have talt imod mig med Løgnens Tunge,
3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
og de have omringet mig med hadefulde Ord og stridt imod mig uden Aarsag.
4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
Til Løn for min Kærlighed staa de mig imod, men jeg er stedse i Bøn.
5 İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
Og de beviste mig ondt for godt, og Had for min Kærlighed.
6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
Sæt en ugudelig over ham og lad en Anklager staa ved hans højre Haand!
7 Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
Naar han dømmes, da lad ham gaa ud som skyldig, og lad hans Bøn blive tir Synd!
8 Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
Hans Dage vorde faa, en anden annamme hans Embede!
9 Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
Hans Børn vorde faderløse og hans Hustru Enke!
10 Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
Og lad hans Børn vanke hid og did og tigge, og lad dem fra deres øde Hjem søge om Føde!
11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
Lad Aagerkarlen kaste Garn ud efter alt det, han har, og fremmede røve Frugten af hans Arbejde.
12 Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
Lad ham ikke finde nogen, som bevarer Miskundhed imod ham, og ingen forbarme sig over hans faderløse!
13 Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
Hans Fremtid vorde afskaaren, deres Navn vorde udslettet i andet Led!
14 Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
Hans Fædres Misgerning vorde ihukommet hos Herren og hans Moders Synd ikke udslettet!
15 Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
De være Herren altid for Øje, og han udrydde deres Ihukommelse af Jorden;
16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
fordi han ikke kom i Hu at gøre Miskundhed, men forfulgte en elendig og en fattig Mand og den, som var bedrøvet i Hjertet, for at dræbe ham.
17 Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
Han elskede Forbandelse, den kom ogsaa over ham, og han havde ikke Lyst til Velsignelse, og den blev ogsaa langt fra ham.
18 Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
Og han iførte sig Forbandelse som sit Klædebon, og den kom ind i ham som Vand og som Olie i hans Ben.
19 Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
Den vorde ham som et Klædebon, hvilket han ifører sig, og som et Bælte, hvilket han altid ombinder sig med.
20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
Dette er Lønnen fra Herren til dem, som staa mig imod, og som tale ondt imod min Sjæl!
21 Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
Men du, Herre, Herre! gøre vel imod mig for dit Navns Skyld; red mig, fordi din Miskundhed er god.
22 Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
Thi jeg er elendig og fattig, og mit Hjerte er saaret inden i mig.
23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
Jeg svinder bort som en Skygge, naar den hælder, jeg bliver jaget bort som en Græshoppe.
24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
Mine Knæ rave af Faste, og mit Kød er magert og har ingen Fedme.
25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
Og jeg maa være deres Spot; de se mig, de ryste med deres Hoved.
26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
Hjælp mig, Herre, min Gud! frels mig efter din Miskundhed,
27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
at de maa kende, at dette er din Haand; du, Herre! du har gjort det.
28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
Forbande de, saa velsigner du, de rejse sig, men blive til Skamme, og din Tjener glædes.
29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
Lad mine Modstandere iføres Forsmædelse og klædes med deres Skam som med en Kappe.
30 RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
Jeg vil takke Herren højlig med min Mund, og jeg vil love ham midt iblandt mange;
31 Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
thi han staar ved den fattiges højre Haand for at frelse ham fra dem, som dømme hans Sjæl.
