Mezmurlar 108
1 Ezgi - Davut'un mezmuru Kararlıyım, ey Tanrı, Bütün varlığımla sana ezgiler, ilahiler söyleyeceğim!
Mi corazón está aparejado, o! Dios, cantaré y diré salmos, también mi alma.
2 Uyan, ey lir, ey çenk, Seheri ben uyandırayım!
Despiértate salterio y arpa: yo despertaré al alba.
3 Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya RAB, Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.
Alabarte he en pueblos, o! Jehová; cantaré salmos a ti entre las naciones.
4 Çünkü sevgin göklere erişir, Sadakatin gökyüzüne ulaşır.
Porque grande más que los cielos es tu misericordia, y hasta los cielos tu verdad.
5 Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı, Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!
Ensálzate sobre los cielos, o! Dios: sobre toda la tierra sea ensalzada tu gloria.
6 Kurtar bizi sağ elinle, yardım et, Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!
Para que sean librados tus amados: salva con tu diestra, y respóndeme.
7 Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde: “Şekem'i sevinçle bölüştürecek, Sukkot Vadisi'ni ölçeceğim.
Dios habló por su santuario: Yo me alegraré: repartiré a Siquem, y mediré el valle de Socot.
8 Gilat benimdir, Manaşşe de benim, Efrayim miğferim, Yahuda asam.
Mío será Galaad, mío será Manasés; y Efraím será la fortaleza de mi cabeza: Judá será mi legislador;
9 Moav yıkanma leğenim, Edom'un üzerine çarığımı fırlatacağım, Filist'e zaferle haykıracağım.”
Moab, la olla de mi lavatorio: sobre Edom echaré mi zapato: sobre Palestina me regocijaré.
10 Kim beni surlu kente götürecek? Kim bana Edom'a kadar yol gösterecek?
¿Quién me guiará a la ciudad fortalecida? ¿quién me guiará hasta Idumea?
11 Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi? Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?
Ciertamente tú, o! Dios, que nos habías desechado; y no salías o! Dios, con nuestros ejércitos.
12 Yardım et bize düşmana karşı, Çünkü boştur insan yardımı.
Dános socorro en la angustia; porque mentirosa es la salud del hombre.
13 Tanrı'yla zafer kazanırız, O çiğner düşmanlarımızı.
En Dios haremos ejército; y él rehollará a nuestros enemigos.
