Mezmurlar 108

1 Ezgi - Davut'un mezmuru Kararlıyım, ey Tanrı, Bütün varlığımla sana ezgiler, ilahiler söyleyeceğim!

Pesem in psalm Davidov. Z radostnim srcem svojim, o Bog, bodem pel in prepeval, tudi slava moja.

2 Uyan, ey lir, ey çenk, Seheri ben uyandırayım!

Vstanite, brenklje in citre; zbudim se sè zarijo.

3 Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya RAB, Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.

Slavil te bodem med ljudstvi, Gospod; in prepeval ti bodem med narodi:

4 Çünkü sevgin göklere erişir, Sadakatin gökyüzüne ulaşır.

Velika je nad nebesa milost tvoja, in noter do gornjih oblakov resnica tvoja.

5 Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı, Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!

Povzdigni se nad nebesa, o Bog; in čez vso zemljo slava tvoja!

6 Kurtar bizi sağ elinle, yardım et, Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!

Da se rešijo izvoljeni tvoji, pomagaj z desnico svojo in usliši me.

7 Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde: “Şekem'i sevinçle bölüştürecek, Sukkot Vadisi'ni ölçeceğim.

Bog jo govoril po svetosti svoji; radoval se bodem, v dél dobodem Sihem, in dolino Sukotsko merim.

8 Gilat benimdir, Manaşşe de benim, Efrayim miğferim, Yahuda asam.

Moj je Gilead, moj Manase, in Efrajm moč glave moje, Juda poveljnik moj.

9 Moav yıkanma leğenim, Edom'un üzerine çarığımı fırlatacağım, Filist'e zaferle haykıracağım.”

Moab umivalnik moj; čez Edom vržem svoj čevelj; proti Palestini bodem ukal.

10 Kim beni surlu kente götürecek? Kim bana Edom'a kadar yol gösterecek?

Kdo me popelje v utrjeno mesto, kdo me popelje do Edoma?

11 Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi? Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?

Ali nisi bil ti, o Bog, zavrgel nas? da nisi hodil, o Bog, med našimi vojskami?

12 Yardım et bize düşmana karşı, Çünkü boştur insan yardımı.

Daj nam pomoč zoper sovražnika; drugače je ničevost pomoč človeška.

13 Tanrı'yla zafer kazanırız, O çiğner düşmanlarımızı.

V Bogu delajmo vrlo, in on bode poteptal sovražnike naše.