< Mezmurlar 108 >

1 Ezgi - Davut'un mezmuru Kararlıyım, ey Tanrı, Bütün varlığımla sana ezgiler, ilahiler söyleyeceğim!
Gotovo je srce moje, Bože; pjevaæu i hvaliæu zajedno sa slavom svojom.
2 Uyan, ey lir, ey çenk, Seheri ben uyandırayım!
Preni se psaltire i gusle, ustaæu rano.
3 Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya RAB, Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.
Slaviæu tebe, Gospode, po narodima, pojaæu tebi po plemenima.
4 Çünkü sevgin göklere erişir, Sadakatin gökyüzüne ulaşır.
Jer je svrh nebesa milost tvoja i do oblaka istina tvoja.
5 Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı, Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!
Uzvisi se više nebesa, Bože, i po svoj zemlji neka bude slava tvoja!
6 Kurtar bizi sağ elinle, yardım et, Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!
Da bi se izbavili mili tvoji, pomozi desnicom svojom, i usliši me.
7 Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde: “Şekem'i sevinçle bölüştürecek, Sukkot Vadisi'ni ölçeceğim.
Bog reèe u svetinji svojoj: “veseliæu se, razdijeliæu Sihem, i dolinu Sokot razmjeriæu.
8 Gilat benimdir, Manaşşe de benim, Efrayim miğferim, Yahuda asam.
Moj je Galad, moj je Manasija, Jefrem je krjepost glave moje, Juda skiptar moj.
9 Moav yıkanma leğenim, Edom'un üzerine çarığımı fırlatacağım, Filist'e zaferle haykıracağım.”
Moav je èaša iz koje se umivam, Edomu æu pružiti obuæu svoju; nad zemljom Filistejskom popijevaæu.”
10 Kim beni surlu kente götürecek? Kim bana Edom'a kadar yol gösterecek?
Ko æe me odvesti u tvrdi grad? ko æe me otpratiti do Edoma?
11 Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi? Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?
Zar neæeš ti, Bože, koji si nas odbacio, i ne ideš, Bože, s vojskama našim?
12 Yardım et bize düşmana karşı, Çünkü boştur insan yardımı.
Daj nam pomoæ u tjeskobi, obrana je èovjeèija uzalud.
13 Tanrı'yla zafer kazanırız, O çiğner düşmanlarımızı.
Bogom smo jaki; on gazi neprijatelje naše.

< Mezmurlar 108 >