Mezmurlar 108

1 Ezgi - Davut'un mezmuru Kararlıyım, ey Tanrı, Bütün varlığımla sana ezgiler, ilahiler söyleyeceğim!

En Sang. En Salme af David.

2 Uyan, ey lir, ey çenk, Seheri ben uyandırayım!

Mit Hjerte er trøstigt, Gud, mit Hjerte er trøstigt; jeg vil synge og lovprise dig, vaagn op, min Ære!

3 Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya RAB, Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.

Harpe og Citer, vaagn op, jeg vil vække Morgenrøden.

4 Çünkü sevgin göklere erişir, Sadakatin gökyüzüne ulaşır.

Jeg vil takke dig, HERRE, blandt Folkeslag, lovprise dig blandt Folkefærd;

5 Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı, Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!

thi din Miskundhed naar til Himlen, din Sandhed til Skyerne.

6 Kurtar bizi sağ elinle, yardım et, Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!

Løft dig, o Gud, over Himlen, din Herlighed være over al Jorden!

7 Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde: “Şekem'i sevinçle bölüştürecek, Sukkot Vadisi'ni ölçeceğim.

Til Frelse for dine elskede hjælp med din højre, bønhør os!

8 Gilat benimdir, Manaşşe de benim, Efrayim miğferim, Yahuda asam.

Gud talede i sin Helligdom: »Jeg vil udskifte Sikem med Jubel, udmaale Sukkots Dal;

9 Moav yıkanma leğenim, Edom'un üzerine çarığımı fırlatacağım, Filist'e zaferle haykıracağım.”

mit er Gilead, mit er Manasse, Efraim er mit Hoveds Værn, Juda min Herskerstav,

10 Kim beni surlu kente götürecek? Kim bana Edom'a kadar yol gösterecek?

Moab min Vaskeskaal, paa Edom kaster jeg min Sko, over Filisterland jubler jeg.«

11 Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi? Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?

Hvo bringer mig til den befæstede By, hvo leder mig hen til Edom?

12 Yardım et bize düşmana karşı, Çünkü boştur insan yardımı.

Har du ikke, Gud, stødt os fra dig? Du ledsager ej vore Hære.

13 Tanrı'yla zafer kazanırız, O çiğner düşmanlarımızı.

Giv os dog Hjælp mod Fjenden! Blændværk er Menneskers Støtte. Med Gud skal vi øve vældige Ting, vore Fjender træder han ned!