< Mezmurlar 107 >

1 RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
Give glory to the Lord, for he is good: for his mercy endureth for ever.
2 Böyle desin RAB'bin kurtardıkları, Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
Let them say so that have been redeemed by the Lord, whom he hath redeemed from the hand of the enemy: and gathered out of the countries.
3 Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneyden, Bütün ülkelerden topladıkları.
From the rising and the setting of the sun, from the north and from the sea.
4 Issız çöllerde dolaştılar, Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
They wandered in a wilderness, in a place without water: they found not the way of a city for their habitation.
5 Aç, susuz, Sefil oldular.
They were hungry and thirsty: their soul fainted in them.
6 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
And they cried to the Lord in their tribulation: and he delivered them out of their distresses.
7 Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, Onlara doğru yolda öncülük etti.
And he led them into the right way: that they might go to a city of habitation.
8 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
Let the mercies of the Lord give glory to him: and his wonderful works to the children of men.
9 Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, Aç canı iyiliklerle doyurur.
For he hath satisfied the empty soul, and hath filled the hungry soul with good things.
10 Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
Such as sat in darkness and in the shadow of death: bound in want and in iron.
11 Çünkü Tanrı'nın buyruklarına karşı çıkmışlardı, Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesi'nin öğüdünü.
Because they had exasperated the words of God: and provoked the counsel of the most High:
12 Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, Çöktüler, yardım eden olmadı.
And their heart was humbled with labours: they were weakened, and their was none to help them.
13 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden;
Then they cried to the Lord in their affliction: and he delivered them out of their distresses.
14 Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, Kopardı zincirlerini.
And he brought them out of darkness, and the shadow of death; and broke their bonds in sunder.
15 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Let the mercies of the Lord give glory to him, and his wonderful works to the children of men.
16 Çünkü tunç kapıları kırdı, Demir kapı kollarını parçaladı O.
Because he hath broken gates of brass, and burst the iron bars.
17 Cezalarını buldu aptallar, Suçları, isyanları yüzünden.
He took them out of the way of their iniquity: for they were brought low for their injustices.
18 İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
Their soul abhorred all manner of meat: and they drew nigh even to the gates of death.
19 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
And they cried to the Lord in their affliction: and he delivered them out of their distresses.
20 Sözünü gönderip iyileştirdi onları, Kurtardı ölüm çukurundan.
He sent his word, and healed them: and delivered them from their destructions.
21 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Let the mercies of the Lord give glory to him: and his wonderful works to the children of men.
22 Şükran kurbanları sunsunlar Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar O'nun yaptıklarını!
And let them sacrifice the sacrifice of praise: and declare his works with joy.
23 Gemilerle denize açılanlar, Okyanuslarda iş yapanlar,
They that go down to the sea in ships, doing business in the great waters:
24 RAB'bin işlerini, Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
These have seen the works of the Lord, and his wonders in the deep.
25 Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, Dalgalar şaha kalktı.
He said the word, and there arose a storm of wind: and the waves thereof were lifted up.
26 Göklere yükselip diplere indi gemiler, Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
They mount up to the heavens, and they go down to the depths: their soul pined away with evils.
27 Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, Ustalıkları işe yaramadı.
They were troubled, and reeled like a drunken man; and all their wisdom was swallowed up.
28 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
And they cried to the Lord in their affliction: and he brought them out of their distresses.
29 Fırtınayı limanlığa çevirdi, Yatıştı dalgalar;
And he turned the storm into a breeze: and its waves were still.
30 Rahatlayınca sevindiler, Diledikleri limana götürdü RAB onları.
And they rejoiced because they were still: and he brought them to the haven which they wished for.
31 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Let the mercies of the Lord give glory to him, and his wonderful works to the children of men.
32 Yüceltsinler O'nu halk topluluğunda, Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
And let them exalt him in the church of the people: and praise him in the chair of the ancients.
33 Irmakları çöle çevirir, Pınarları kurak toprağa,
He hath turned rivers into a wilderness: and the sources of water into dry ground:
34 Verimli toprağı çorak alana, Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
A fruitful land into barrenness, for the wickedness of them that dwell therein.
35 Çölü su birikintisine çevirir, Kuru toprağı pınara.
He hath turned a wilderness into pools of water, and a dry land into water springs.
36 Açları yerleştirir oraya; Oturacak bir kent kursunlar,
And hath placed there the hungry; and they made a city for their habitation.
37 Tarlalar ekip bağlar diksinler, Bol ürün alsınlar diye.
And they sowed fields, and planted vineyards: and they yielded fruit of birth.
38 RAB'bin kutsamasıyla, Çoğaldılar alabildiğine, Eksiltmedi hayvanlarını.
And he blessed them, and they were multiplied exceedingly: and their cattle he suffered not to decrease.
39 Sonra azaldılar, alçaldılar, Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
Then they were brought to be few: and they were afflicted through the trouble of evils and sorrow.
40 RAB rezalet saçtı soylular üzerine, Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
Contempt was poured forth upon their princes: and he caused them to wander where there was no passing, and out of the way.
41 Ama yoksulu sefaletten kurtardı, Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
And he helped the poor out of poverty: and made him families like a flock of sheep.
42 Doğru insanlar görüp sevinecek, Kötülerse ağzını kapayacak.
The just shall see, and shall rejoice, and all iniquity shall stop their mouth.
43 Aklı olan bunları göz önünde tutsun, RAB'bin sevgisini dikkate alsın.
Who is wise, and will keep these things: and will understand the mercies of the Lord?

< Mezmurlar 107 >