Mezmurlar 107
1 RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!
2 Böyle desin RAB'bin kurtardıkları, Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
Så skal HERRENs genløste sige, de, han løste af Fjendens Hånd
3 Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneyden, Bütün ülkelerden topladıkları.
og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.
4 Issız çöllerde dolaştılar, Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,
5 Aç, susuz, Sefil oldular.
de led både Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;
6 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem at deres Trængsler
7 Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, Onlara doğru yolda öncülük etti.
og førte dem ad rette Vej, så de kom til beboet By.
8 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
9 Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, Aç canı iyiliklerle doyurur.
Thi han mættede den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.
10 Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
De sad i Mulm og Mørke, bundne i pine og Jern,
11 Çünkü Tanrı'nın buyruklarına karşı çıkmışlardı, Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesi'nin öğüdünü.
fordi de havde stået Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Råd.
12 Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, Çöktüler, yardım eden olmadı.
Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;
13 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden;
men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
14 Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, Kopardı zincirlerini.
førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Bånd.
15 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
16 Çünkü tunç kapıları kırdı, Demir kapı kollarını parçaladı O.
Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slåer af Jern.
17 Cezalarını buldu aptallar, Suçları, isyanları yüzünden.
De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,
18 İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær
19 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
men de råbte til Herren i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
20 Sözünü gönderip iyileştirdi onları, Kurtardı ölüm çukurundan.
sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.
21 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn
22 Şükran kurbanları sunsunlar Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar O'nun yaptıklarını!
og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynnde hans Gerninger.
23 Gemilerle denize açılanlar, Okyanuslarda iş yapanlar,
De for ud på Havet i Skibe, drev Handel på vældige Vande,
24 RAB'bin işlerini, Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
blev Vidne til HERRENs Gerninger, hans Underværker i Dybet;
25 Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, Dalgalar şaha kalktı.
han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne tårnedes op;
26 Göklere yükselip diplere indi gemiler, Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;
27 Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, Ustalıkları işe yaramadı.
de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;
28 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
29 Fırtınayı limanlığa çevirdi, Yatıştı dalgalar;
skiftede Stormen til Stille, så Havets Bølger tav;
30 Rahatlayınca sevindiler, Diledikleri limana götürdü RAB onları.
og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.
31 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,
32 Yüceltsinler O'nu halk topluluğunda, Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!
33 Irmakları çöle çevirir, Pınarları kurak toprağa,
Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,
34 Verimli toprağı çorak alana, Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som - bor der.
35 Çölü su birikintisine çevirir, Kuru toprağı pınara.
Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;
36 Açları yerleştirir oraya; Oturacak bir kent kursunlar,
der lader han sultne bo, så de grunder en By at bo i,
37 Tarlalar ekip bağlar diksinler, Bol ürün alsınlar diye.
tilsår Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.
38 RAB'bin kutsamasıyla, Çoğaldılar alabildiğine, Eksiltmedi hayvanlarını.
Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte på Kvæg.
39 Sonra azaldılar, alçaldılar, Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
De bliver få og segner under Modgangs og Kummers Tryk,
40 RAB rezalet saçtı soylular üzerine, Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
han udøser Hån over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.
41 Ama yoksulu sefaletten kurtardı, Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;
42 Doğru insanlar görüp sevinecek, Kötülerse ağzını kapayacak.
de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.
43 Aklı olan bunları göz önünde tutsun, RAB'bin sevgisini dikkate alsın.
Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENs Nåde på Sinde!
