Mezmurlar 106
1 Övgüler sunun, RAB'be! RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
Praise Yahweh. Give thanks to Yahweh, for he is good, for his covenant faithfulness endures forever.
2 RAB'bin büyük işlerini kim anlatabilir, Kim O'na yeterince övgü sunabilir?
Who can recount the mighty acts of Yahweh or proclaim in full all his praiseworthy deeds?
3 Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli doğru olanı yapanlara!
Blessed are those who do what is right, and whose deeds are always just.
4 Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle.
Call me to mind, Yahweh, when you show favor to your people; help me when you save them.
5 Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkının kıvancını paylaşayım.
Then I will see the prosperity of your chosen, rejoice in the gladness of your nation, and glory with your inheritance.
6 Atalarımız gibi biz de günah işledik, Suç işledik, kötülük ettik.
We have sinned like our ancestors; we have done wrong, and we have done evil.
7 Atalarımız Mısır'dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kamış Denizi'nde başkaldırdılar.
Our fathers did not appreciate your marvelous deeds in Egypt; they ignored your many acts of covenant faithfulness; they were rebellious at the sea, the Sea of Reeds.
8 Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları.
Nevertheless, he saved them for his name's sake so that he might reveal his power.
9 Kamış Denizi'ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi.
He rebuked the Sea of Reeds, and it dried up. Then he led them through the depths, as through a wilderness.
10 Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı.
He saved them from the hand of those who hated them, and he rescued them from the hand of the enemy.
11 Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı.
But the waters covered their adversaries; not one of them survived.
12 O zaman atalarımız O'nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O'nu övdüler.
Then they believed his words, and they sang his praise.
13 Ne var ki, RAB'bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler.
But they quickly forgot what he had done; they did not wait for his instructions.
14 Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı'yı denediler ıssız yerlerde.
They had insatiable cravings in the wilderness, and they challenged God in the desert.
15 Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.
So he gave them what they requested, but he sent a horrible disease upon them.
16 Onlar ordugahlarında Musa'yı, RAB'bin kutsal kulu Harun'u kıskanınca,
In the camp they became jealous of Moses and Aaron, the holy priest of Yahweh.
17 Yer yarıldı ve Datan'ı yuttu, Aviram'la yandaşlarının üzerine kapandı.
The earth opened and swallowed up Dathan and covered the followers of Abiram.
18 Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri.
Fire broke out among them; the fire consumed the wicked.
19 Bir buzağı heykeli yaptılar Horev'de, Dökme bir puta tapındılar.
They made a calf at Horeb and worshiped a cast metal figure.
20 Tanrı'nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.
They traded the glory of God for the image of a bull that eats grass.
21 Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı'yı, Mısır'da yaptığı büyük işleri,
They forgot God their Savior, who had done great deeds in Egypt.
22 Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.
He had done wonderful things in the land of Ham and mighty acts at the Sea of Reeds.
23 Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O'nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O'nu.
So he said he would destroy them— had not Moses, his chosen one, stood in the breach before him, to turn away his anger from destroying them.
24 Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı'nın verdiği söze inanmadılar.
Then they despised the fruitful land; they did not believe his promise,
25 Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB'bin sesini.
but grumbled in their tents, and did not obey Yahweh.
26 Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.
Therefore he raised his hand and swore to them that he would let them die in the desert,
scatter their descendants among the nations, and scatter them in foreign lands.
28 Sonra Baal-Peor'a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler.
They worshiped the Baal of Peor and ate the sacrifices offered to the dead.
29 Öfkelendirdiler RAB'bi yaptıklarıyla, Salgın hastalık çıktı aralarında.
They provoked him to anger with their actions, and a plague broke out among them.
30 Ama Pinehas kalkıp araya girdi, Felaketi önledi.
Then Phinehas rose to intervene, and the plague subsided.
31 Bu doğruluk sayıldı ona, Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.
It was counted to him as a righteous deed to all generations forever.
32 Yine RAB'bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, Musa'nın başına dert açıldı onlar yüzünden;
They also angered Yahweh at the waters of Meribah, and Moses suffered because of them.
33 Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düşünmeden konuştu.
They made Moses bitter, and he spoke rashly.
34 RAB'bin onlara buyurduğu gibi Yok etmediler halkları,
They did not destroy the nations as Yahweh had commanded them,
35 Tersine öteki uluslara karıştılar, Onların törelerini öğrendiler.
but they mingled with the nations and learned their ways
36 Putlarına taptılar, Bu da onlara tuzak oldu.
and worshiped their idols, which became a snare to them.
37 Oğullarını, kızlarını Cinlere kurban ettiler.
They sacrificed their sons and their daughters to demons.
38 Kenan putlarına kurban olsun diye Oğullarının, kızlarının kanını, Suçsuzların kanını döktüler; Ülke onların kanıyla kirlendi.
They shed innocent blood, the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan, desecrating the land with blood.
39 Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, Vefasız duruma düştüler töreleriyle.
They were defiled by their deeds; in their actions they were like prostitutes.
40 RAB'bin öfkesi parladı halkına karşı, Tiksindi kendi halkından.
So Yahweh was angry with his people, and he despised his own people.
41 Onları ulusların eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.
He gave them into the hand of the nations, and those who hated them ruled over them.
42 Düşmanları onları ezdi, Boyun eğdirdi hepsine.
Their enemies oppressed them, and they were brought into subjection to their authority.
43 RAB onları birçok kez kurtardı, Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.
Many times he came to help them, but they kept rebelling and were brought low by their own sin.
44 RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla Yakarışlarını duyunca.
Nevertheless, he paid attention to their distress when he heard their cry for help.
45 Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.
He called to mind his covenant with them and relented because of his steadfast love.
46 Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.
He caused all their conquerers to have pity on them.
47 Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, Topla bizi ulusların arasından. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.
Save us, Yahweh, our God. Gather us from among the nations so that we may give thanks to your holy name and glory in your praises.
48 Öncesizlikten sonsuza dek, İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun! Bütün halk, “Amin!” desin. RAB'be övgüler olsun!
May Yahweh, the God of Israel, be praised from everlasting to everlasting. All the people said, “Amen.” Praise Yahweh.
