Mezmurlar 106
1 Övgüler sunun, RAB'be! RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
Alleluia. Give glory to the Lord, for he is good: for his mercy endureth for ever.
2 RAB'bin büyük işlerini kim anlatabilir, Kim O'na yeterince övgü sunabilir?
Who shall declare the powers of the Lord? who shall set forth all his praises?
3 Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli doğru olanı yapanlara!
Blessed are they that keep judgment, and do justice at all times.
4 Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle.
Remember us, O Lord, in the favour of thy people: visit us with thy salvation.
5 Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkının kıvancını paylaşayım.
That we may see the good of thy chosen, that we may rejoice in the joy of thy nation: that thou mayst be praised with thy inheritance.
6 Atalarımız gibi biz de günah işledik, Suç işledik, kötülük ettik.
We have sinned with our fathers: we have acted unjustly, we have wrought iniquity.
7 Atalarımız Mısır'dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kamış Denizi'nde başkaldırdılar.
Our fathers understood not thy wonders in Egypt: they remembered not the multitude of thy mercies: And they provoked to wrath going up to the sea, even the Red Sea.
8 Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları.
And he saved them for his own name’s sake: that he might make his power known.
9 Kamış Denizi'ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi.
And he rebuked the Red Sea, and it was dried up: and he led them through the depths, as in a wilderness.
10 Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı.
And he saved them from the hand of them that hated them: and he redeemed them from the hand of the enemy.
11 Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı.
And the water covered them that afflicted them: there was not one of them left.
12 O zaman atalarımız O'nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O'nu övdüler.
And they believed his words: and they sang his praises.
13 Ne var ki, RAB'bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler.
They had quickly done, they forgot his works: and they waited not for his counsels.
14 Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı'yı denediler ıssız yerlerde.
And they coveted their desire in the desert: and they tempted God in the place without water.
15 Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.
And he gave them their request: and sent fulness into their souls.
16 Onlar ordugahlarında Musa'yı, RAB'bin kutsal kulu Harun'u kıskanınca,
And they provoked Moses in the camp, Aaron the holy one of the Lord.
17 Yer yarıldı ve Datan'ı yuttu, Aviram'la yandaşlarının üzerine kapandı.
The earth opened and swallowed up Dathan: and covered the congregation of Abiron.
18 Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri.
And a fire was kindled in their congregation: the flame burned the wicked.
19 Bir buzağı heykeli yaptılar Horev'de, Dökme bir puta tapındılar.
They made also a calf in Horeb: and they adored the graven thing.
20 Tanrı'nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.
And they changed their glory into the likeness of a calf that eateth grass.
21 Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı'yı, Mısır'da yaptığı büyük işleri,
They forgot God, who saved them, who had done great things in Egypt,
22 Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.
Wondrous works in the land of Cham: terrible things in the Red Sea.
23 Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O'nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O'nu.
And he said that he would destroy them: had not Moses his chosen stood before him in the breach: To turn away his wrath, lest he should destroy them.
24 Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı'nın verdiği söze inanmadılar.
And they set at nought the desirable land. They believed not his word,
25 Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB'bin sesini.
And they murmured in their tents: they hearkened not to the voice of the Lord.
26 Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.
And he lifted up his hand over them: to overthrow them in the desert;
And to cast down their seed among the nations, and to scatter them in the countries.
28 Sonra Baal-Peor'a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler.
They also were initiated to Beelphegor: and ate the sacrifices of the dead.
29 Öfkelendirdiler RAB'bi yaptıklarıyla, Salgın hastalık çıktı aralarında.
And they provoked him with their inventions: and destruction was multiplied among them.
30 Ama Pinehas kalkıp araya girdi, Felaketi önledi.
Then Phinees stood up, and pacified him: and the slaughter ceased.
31 Bu doğruluk sayıldı ona, Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.
And it was reputed to him unto justice, to generation and generation for evermore.
32 Yine RAB'bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, Musa'nın başına dert açıldı onlar yüzünden;
They provoked him also at the waters of contradiction: and Moses was afflicted for their sakes:
33 Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düşünmeden konuştu.
Because they exasperated his spirit. And he distinguished with his lips.
34 RAB'bin onlara buyurduğu gibi Yok etmediler halkları,
They did not destroy the nations of which the Lord spoke unto them.
35 Tersine öteki uluslara karıştılar, Onların törelerini öğrendiler.
And they were mingled among the heathens, and learned their works:
36 Putlarına taptılar, Bu da onlara tuzak oldu.
And served their idols, and it became a stumblingblock to them.
37 Oğullarını, kızlarını Cinlere kurban ettiler.
And they sacrificed their sons, and their daughters to devils.
38 Kenan putlarına kurban olsun diye Oğullarının, kızlarının kanını, Suçsuzların kanını döktüler; Ülke onların kanıyla kirlendi.
And they shed innocent blood: the blood of their sons and of their daughters which they sacrificed to the idols of Chanaan. And the land was polluted with blood,
39 Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, Vefasız duruma düştüler töreleriyle.
And was defiled with their works: and they went aside after their own inventions.
40 RAB'bin öfkesi parladı halkına karşı, Tiksindi kendi halkından.
And the Lord was exceedingly angry with his people: and he abhorred his inheritance.
41 Onları ulusların eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.
And he delivered them into the hands of the nations: and they that hated them had dominion over them.
42 Düşmanları onları ezdi, Boyun eğdirdi hepsine.
And their enemies afflicted them: and they were humbled under their hands:
43 RAB onları birçok kez kurtardı, Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.
Many times did he deliver them. But they provoked him with their counsel: and they were brought low by their iniquities.
44 RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla Yakarışlarını duyunca.
And he saw when they were in tribulation: and he heard their prayer.
45 Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.
And he was mindful of his covenant: and repented according to the multitude of his mercies.
46 Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.
And he gave them unto mercies, in the sight of all those that had made them captives.
47 Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, Topla bizi ulusların arasından. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.
Save us, O Lord, our God: and gather us from among nations: That we may give thanks to thy holy name, and may glory in thy praise.
48 Öncesizlikten sonsuza dek, İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun! Bütün halk, “Amin!” desin. RAB'be övgüler olsun!
Blessed be the Lord the God of Israel, from everlasting to everlasting: and let all the people say: So be it, so be it.
