Mezmurlar 106
1 Övgüler sunun, RAB'be! RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
Praise ye Jehovah. O give thanks to Jehovah, for he is good, for his loving kindness is forever.
2 RAB'bin büyük işlerini kim anlatabilir, Kim O'na yeterince övgü sunabilir?
Who can utter the mighty acts of Jehovah, or show forth all his praise?
3 Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli doğru olanı yapanlara!
Blessed are those who keep justice, and he who does righteousness at all times.
4 Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle.
Remember me, O Jehovah, with the favor that thou bear to thy people. O visit me with thy salvation,
5 Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkının kıvancını paylaşayım.
that I may see the prosperity of thy chosen, that I may rejoice in the gladness of thy nation, that I may glory with thine inheritance.
6 Atalarımız gibi biz de günah işledik, Suç işledik, kötülük ettik.
We have sinned with our fathers. We have committed iniquity. we have done wickedly.
7 Atalarımız Mısır'dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kamış Denizi'nde başkaldırdılar.
Our fathers did not understand thy wonders in Egypt. They did not remember the multitude of thy loving kindnesses, but were rebellious at the sea, even at the Red Sea.
8 Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları.
Nevertheless he saved them for his name's sake, that he might make his mighty power to be known.
9 Kamış Denizi'ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi.
He also rebuked the Red Sea, and it was dried up. So he led them through the depths as through a wilderness.
10 Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı.
And he saved them from the hand of him who hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.
11 Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı.
And the waters covered their adversaries; there was not one of them left.
12 O zaman atalarımız O'nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O'nu övdüler.
Then they believed his words. They sang his praise.
13 Ne var ki, RAB'bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler.
They soon forgot his works. They did not wait for his counsel,
14 Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı'yı denediler ıssız yerlerde.
but lusted exceedingly in the wilderness, and challenged God in the desert.
15 Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.
And he gave them their request, but sent leanness into their soul.
16 Onlar ordugahlarında Musa'yı, RAB'bin kutsal kulu Harun'u kıskanınca,
They also envied Moses in the camp, and Aaron the sanctified of Jehovah.
17 Yer yarıldı ve Datan'ı yuttu, Aviram'la yandaşlarının üzerine kapandı.
The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.
18 Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri.
And a fire was kindled in their company. The flame burned up the wicked men.
19 Bir buzağı heykeli yaptılar Horev'de, Dökme bir puta tapındılar.
They made a calf in Horeb, and worshiped a molten image.
20 Tanrı'nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.
Thus they changed their glory for the likeness of an ox that eats grass.
21 Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı'yı, Mısır'da yaptığı büyük işleri,
They forgot God their Savior, who had done great things in Egypt,
22 Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.
wondrous works in the land of Ham, and fearful things by the Red Sea.
23 Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O'nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O'nu.
Therefore he said that he would destroy them, had not Moses his chosen stood before him in the breach, to turn away his wrath, lest he should destroy.
24 Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı'nın verdiği söze inanmadılar.
Yea, they despised the pleasant land. They did not believe his word,
25 Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB'bin sesini.
but murmured in their tents, and did not hearken to the voice of Jehovah.
26 Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.
Therefore he swore to them, that he would overthrow them in the wilderness,
and that he would overthrow their seed among the nations, and scatter them in the lands.
28 Sonra Baal-Peor'a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler.
They also joined themselves to Baal-peor, and ate the sacrifices of the dead.
29 Öfkelendirdiler RAB'bi yaptıklarıyla, Salgın hastalık çıktı aralarında.
Thus they provoked him to anger with their doings, and the plague broke in upon them.
30 Ama Pinehas kalkıp araya girdi, Felaketi önledi.
Then Phinehas stood up, and executed judgment, and so the plague was stayed.
31 Bu doğruluk sayıldı ona, Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.
And that was reckoned to him for righteousness to all generations for evermore.
32 Yine RAB'bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, Musa'nın başına dert açıldı onlar yüzünden;
They also angered him at the waters of Meribah, so that it went ill with Moses because of them,
33 Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düşünmeden konuştu.
because they were rebellious against his spirit, and he spoke ill-advisedly with his lips.
34 RAB'bin onlara buyurduğu gibi Yok etmediler halkları,
They did not destroy the peoples, as Jehovah commanded them,
35 Tersine öteki uluslara karıştılar, Onların törelerini öğrendiler.
but mingled themselves with the nations, and learned their works,
36 Putlarına taptılar, Bu da onlara tuzak oldu.
and served their idols, which became a snare to them.
37 Oğullarını, kızlarını Cinlere kurban ettiler.
Yea, they sacrificed their sons and their daughters to demons,
38 Kenan putlarına kurban olsun diye Oğullarının, kızlarının kanını, Suçsuzların kanını döktüler; Ülke onların kanıyla kirlendi.
and shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan. And the land was polluted with blood.
39 Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, Vefasız duruma düştüler töreleriyle.
Thus they were defiled with their works, and played the harlot in their doings.
40 RAB'bin öfkesi parladı halkına karşı, Tiksindi kendi halkından.
Therefore the wrath of Jehovah was kindled against his people, and he abhorred his inheritance.
41 Onları ulusların eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.
And he gave them into the hand of the nations. And those who hated them ruled over them.
42 Düşmanları onları ezdi, Boyun eğdirdi hepsine.
Their enemies also oppressed them, and they were brought into subjection under their hand.
43 RAB onları birçok kez kurtardı, Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.
Many times he delivered them, but they were rebellious in their counsel, and were brought low in their iniquity.
44 RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla Yakarışlarını duyunca.
Nevertheless he regarded their distress when he heard their cry.
45 Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.
And he remembered his covenant for them, and relented according to the multitude of his loving kindnesses.
46 Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.
He also made them to be pitied by all those who carried them captive.
47 Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, Topla bizi ulusların arasından. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.
Save us, O Jehovah our God, and gather us from among the nations, to give thanks to thy holy name, and to triumph in thy praise.
48 Öncesizlikten sonsuza dek, İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun! Bütün halk, “Amin!” desin. RAB'be övgüler olsun!
Blessed be Jehovah, the God of Israel, from everlasting even to everlasting. And let all the people say, Truly. Praise ye Jehovah.
