Mezmurlar 105
1 RAB'be şükredin, O'nu adıyla çağırın, Halklara duyurun yaptıklarını!
Hvalite Gospoda; glasite ime njegovo; javljajte po narodima djela njegova.
2 O'nu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarını anlatın!
Pjevajte mu i slavite ga; kazujte sva èudesa njegova.
3 Kutsal adıyla övünün, Sevinsin RAB'be yönelenler!
Hvalite se svetijem imenom njegovijem; nek se veseli srce onijeh koji traže Gospoda.
4 RAB'be ve O'nun gücüne bakın, Durmadan O'nun yüzünü arayın!
Tražite Gospoda i silu njegovu, tražite lice njegovo bez prestanka.
5 Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu, Seçtiği Yakupoğulları, O'nun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
Pamtite èudesa njegova koja je uèinio, znake njegove i sudove usta njegovijeh.
Sjeme Avramovo sluge su njegove, sinovi Jakovljevi izbrani njegovi.
7 Tanrımız RAB O'dur, Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
On je Gospod Bog naš, po svoj su zemlji sudovi njegovi.
8 O antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahim'le yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
Pamti uvijek zavjet svoj, rijeè, koju je dao na tisuæu koljena,
Što je zavjetovao Avramu, i za što se kleo Isaku.
10 “Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim” diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
To je postavio Jakovu za zakon, i Izrailju za zavjet vjeèni,
Govoreæi: tebi æu dati zemlju Hanansku u našljedni dio.
12 O zaman bir avuç insandılar, Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
Tada ih još bijaše malo na broj, bijaše ih malo, i bjehu došljaci.
13 Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
Iðahu od naroda do naroda, iz jednoga carstva k drugome plemenu.
14 RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, Onlar için kralları bile payladı:
Ne dade nikome da im naudi, i karaše za njih careve:
15 “Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin!” dedi.
“Ne dirajte u pomazanike moje, i prorocima mojim ne èinite zla.”
16 Ülkeye kıtlık gönderdi, Bütün yiyeceklerini yok etti.
I pusti glad na onu zemlju; i potr sav hljeb što je za hranu.
17 Önlerinden bir adam göndermişti, Köle olarak satılan Yusuf'tu bu.
Posla pred njima èovjeka; u roblje prodan bi Josif.
18 Zincir vurup incittiler ayaklarını, Demir halka geçirdiler boynuna,
Okovima stegoše noge njegove, gvožðe tištaše dušu njegovu,
19 Söyledikleri gerçekleşinceye dek, RAB'bin sözü onu sınadı.
Dok se steèe rijeè njegova, i rijeè Gospodnja proslavi ga.
20 Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi, Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
Posla car i odriješi ga; gospodar nad narodima, i pusti ga.
21 Onu kendi sarayının efendisi, Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
Postavi ga gospodarem nad domom svojim, i zapovjednikom nad svijem što imaše.
22 Önderlerini istediği gibi eğitsin, İleri gelenlerine akıl versin diye.
Da vlada nad knezovima njegovijem po svojoj volji, i starješine njegove urazumljuje.
23 O zaman İsrail Mısır'a gitti, Yakup Ham ülkesine yerleşti.
Tada doðe Izrailj u Misir, i Jakov se preseli u zemlju Hamovu.
24 RAB halkını alabildiğine çoğalttı, Düşmanlarından sayıca artırdı onları.
I namnoži Bog narod svoj i uèini ga jaèega od neprijatelja njegovijeh.
25 Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: Halkından tiksindiler, Kullarına kurnazca davrandılar.
Prevrnu se srce njihovo te omrznuše na narod njegov, i èiniše lukavstvo slugama njegovijem.
26 Kulu Musa'yı, Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına.
Posla Mojsija, slugu svojega, Arona izbranika svojega.
27 Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini, Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
Pokazaše meðu njima èudotvornu silu njegovu i znake njegove u zemlji Hamovoj.
28 Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti.
Pusti mrak i zamraèi, i ne protiviše se rijeèi njegovoj.
29 Kana çevirdi sularını, Öldürdü balıklarını.
Pretvori vodu njihovu u krv, i pomori ribu njihovu.
30 Ülkede kurbağalar kaynaştı Krallarının odalarına kadar.
Provre zemlja njihova žabama, i klijeti careva njihovijeh.
31 RAB buyurunca sinek sürüleri, Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
Reèe, i doðoše bubine, uši po svijem krajevima njihovijem.
32 Dolu yağdırdı yağmur yerine, Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
Mjesto dažda posla na njih grad, živi oganj na zemlju njihovu.
33 Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
I pobi èokote njihove i smokve njihove, i potr drveta u krajevima njihovijem.
34 O buyurunca çekirgeler, Sayısız yavrular kaynadı.
Reèe, i doðoše skakavci i gusjenice nebrojene;
35 Ülkenin bütün bitkilerini yediler, Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
I izjedoše svu travu po zemlji njihovoj, i pojedoše rod u polju njihovu.
36 RAB ülkede ilk doğanların hepsini, İlk çocuklarını öldürdü.
I pobi sve prvence u zemlji njihovoj, prvine svakoga truda njihova.
37 İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
Izvede Izrailjce sa srebrom i zlatom, i ne bješe sustala u plemenima njihovijem.
38 Onlar gidince Mısır sevindi, Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine.
Obradova se Misir izlasku njihovu, jer strah njihov bješe na nj pao.
39 RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
Razastrije im oblak za pokrivaè, i oganj da svijetli noæu.
40 İstediler, bıldırcın gönderdi, Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
Moliše, i posla im prepelice, i hljebom ih nebeskim hrani.
41 Kayayı yardı, sular fışkırdı, Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
Otvori kamen i proteèe voda, rijeke protekoše po suhoj pustinji.
42 Çünkü kutsal sözünü, Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı.
Jer se opominjaše svete rijeèi svoje k Avramu, sluzi svojemu.
43 Halkını sevinç içinde, Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
I izvede narod svoj u radosti, izbrane svoje u veselju.
44 Ulusların topraklarını verdi onlara. Halkların emeğini miras aldılar;
I dade im zemlju naroda i trud tuðinaca u našljedstvo.
45 Kurallarını yerine getirsinler, Yasalarına uysunlar diye. RAB'be övgüler sunun!
Da bi èuvali zapovijesti njegove, i zakone njegove pazili. Aliluja.
