< Mezmurlar 105 >
1 RAB'be şükredin, O'nu adıyla çağırın, Halklara duyurun yaptıklarını!
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 O'nu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarını anlatın!
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 Kutsal adıyla övünün, Sevinsin RAB'be yönelenler!
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 RAB'be ve O'nun gücüne bakın, Durmadan O'nun yüzünü arayın!
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu, Seçtiği Yakupoğulları, O'nun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 Tanrımız RAB O'dur, Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 O antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahim'le yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 “Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim” diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 O zaman bir avuç insandılar, Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, Onlar için kralları bile payladı:
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 “Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin!” dedi.
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 Ülkeye kıtlık gönderdi, Bütün yiyeceklerini yok etti.
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 Önlerinden bir adam göndermişti, Köle olarak satılan Yusuf'tu bu.
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 Zincir vurup incittiler ayaklarını, Demir halka geçirdiler boynuna,
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 Söyledikleri gerçekleşinceye dek, RAB'bin sözü onu sınadı.
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi, Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 Onu kendi sarayının efendisi, Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 Önderlerini istediği gibi eğitsin, İleri gelenlerine akıl versin diye.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 O zaman İsrail Mısır'a gitti, Yakup Ham ülkesine yerleşti.
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 RAB halkını alabildiğine çoğalttı, Düşmanlarından sayıca artırdı onları.
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: Halkından tiksindiler, Kullarına kurnazca davrandılar.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 Kulu Musa'yı, Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına.
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini, Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti.
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 Kana çevirdi sularını, Öldürdü balıklarını.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 Ülkede kurbağalar kaynaştı Krallarının odalarına kadar.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 RAB buyurunca sinek sürüleri, Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 Dolu yağdırdı yağmur yerine, Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 O buyurunca çekirgeler, Sayısız yavrular kaynadı.
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 Ülkenin bütün bitkilerini yediler, Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 RAB ülkede ilk doğanların hepsini, İlk çocuklarını öldürdü.
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 Onlar gidince Mısır sevindi, Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 İstediler, bıldırcın gönderdi, Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 Kayayı yardı, sular fışkırdı, Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 Çünkü kutsal sözünü, Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı.
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 Halkını sevinç içinde, Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 Ulusların topraklarını verdi onlara. Halkların emeğini miras aldılar;
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 Kurallarını yerine getirsinler, Yasalarına uysunlar diye. RAB'be övgüler sunun!
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!