Mezmurlar 105
1 RAB'be şükredin, O'nu adıyla çağırın, Halklara duyurun yaptıklarını!
Priser Herren, paakalder hans Navn, kundgører hans Gerninger iblandt Folkene!
2 O'nu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarını anlatın!
Synger for ham, spiller for ham, taler om alle hans underfulde Gerninger!
3 Kutsal adıyla övünün, Sevinsin RAB'be yönelenler!
Roser eder af hans hellige Navn; deres Hjerte glæder sig, som søge Herren!
4 RAB'be ve O'nun gücüne bakın, Durmadan O'nun yüzünü arayın!
Spørger efter Herren og hans Magt, søger hans Ansigt alle Tider!
5 Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu, Seçtiği Yakupoğulları, O'nun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
Ihukommer hans underfulde Gerninger, som han har gjort, hans Jærtegn og hans Munds Domme.
I, hans Tjener Abrahams Sæd! Jakobs Børn, hans udvalgte!
7 Tanrımız RAB O'dur, Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
Han er Herren vor Gud; hans Domme ere over al Jorden.
8 O antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahim'le yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
Han kommer evindelig sin Pagt i Hu, det Ord, som han har befalet til tusinde Slægter,
som han har indgaaet med Abraham, og sin Ed til Isaak,
10 “Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim” diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
hvilken han opstillede for Jakob til en Skik, for Israel til en evig Pagt
sigende: Dig vil jeg give Kanaans Land til eders Arvs Lod;
12 O zaman bir avuç insandılar, Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
der de vare en liden Hob, faa og fremmede deri;
13 Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
og de vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet Folkefærd.
14 RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, Onlar için kralları bile payladı:
Han tillod intet Menneske at gøre dem Vold og revsede Konger for deres Skyld:
15 “Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin!” dedi.
„Rører ikke mine salvede og gører ikke mine Profeter noget ondt‟.
16 Ülkeye kıtlık gönderdi, Bütün yiyeceklerini yok etti.
Og han kaldte Hunger over Landet, han formindskede alt Brøds Forraad.
17 Önlerinden bir adam göndermişti, Köle olarak satılan Yusuf'tu bu.
Han sendte en Mand forud for dem; til Træl blev Josef solgt.
18 Zincir vurup incittiler ayaklarını, Demir halka geçirdiler boynuna,
De plagede hans Fødder i Stokken; han selv kom i Jern
19 Söyledikleri gerçekleşinceye dek, RAB'bin sözü onu sınadı.
indtil den Tid, da hans Ord traf ind, da Herrens Tale havde lutret ham.
20 Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi, Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
Kongen sendte hen og lod ham løs; han, som herskede over Folkene, gav ham fri.
21 Onu kendi sarayının efendisi, Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
Han satte ham til Herre over sit Hus og til Hersker over alt sit Gods,
22 Önderlerini istediği gibi eğitsin, İleri gelenlerine akıl versin diye.
at han kunde binde hans Fyrster efter sin Villie og lære hans Ældste Visdom.
23 O zaman İsrail Mısır'a gitti, Yakup Ham ülkesine yerleşti.
Saa kom Israel til Ægypten og Jakob boede som fremmed i Kams Land.
24 RAB halkını alabildiğine çoğalttı, Düşmanlarından sayıca artırdı onları.
Men sit Folk gjorde han saare frugtbart og mægtigere end dets Modstandere.
25 Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: Halkından tiksindiler, Kullarına kurnazca davrandılar.
Disses Sind omskiftede han, saa at de hadede hans Folk og handlede træskelig imod hans Tjenere.
26 Kulu Musa'yı, Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına.
Han sendte Mose, sin Tjener, Aron, som han havde udvalgt.
27 Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini, Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
De kundgjorde hans Tegns Ord iblandt dem og hans Undere i Kams Land.
28 Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti.
Han sendte Mørke og lod det blive mørkt, og de vare ikke genstridige imod hans Ord.
29 Kana çevirdi sularını, Öldürdü balıklarını.
Han vendte deres Vande om til Blod og dræbte deres Fisk.
30 Ülkede kurbağalar kaynaştı Krallarının odalarına kadar.
Deres Land vrimlede af Frøer lige indtil i deres Kongers Kamre.
31 RAB buyurunca sinek sürüleri, Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
Han talte, saa kom der Utøj, Lus, over hele deres Landemærke.
32 Dolu yağdırdı yağmur yerine, Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
Han lod deres Regnbyger blive til Hagel, til Ildslue i deres Land.
33 Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
Og han slog deres Vinstokke og deres Figentræer og sønderbrød Træerne inden deres Landemærke.
34 O buyurunca çekirgeler, Sayısız yavrular kaynadı.
Han talte, saa kom der Græshopper og Høskrækker, og der var ikke Tal paa dem.
35 Ülkenin bütün bitkilerini yediler, Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
Og de aade alle Urter i deres Land, og de aade Frugten paa deres Mark.
36 RAB ülkede ilk doğanların hepsini, İlk çocuklarını öldürdü.
Han slog og alt førstefødt i deres Land, Førstegrøden af al deres Kraft.
37 İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
Men hine førte han ud med Sølv og Guld, og der var ingen skrøbelig iblandt deres Stammer.
38 Onlar gidince Mısır sevindi, Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine.
Ægypten blev glad, der de droge ud; thi Frygt for dem var falden paa det.
39 RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
Han udbredte en Sky til Skjul og en Ild til at lyse om Natten.
40 İstediler, bıldırcın gönderdi, Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
De bade, saa lod han Vagtler komme og mættede dem med Himmelbrød.
41 Kayayı yardı, sular fışkırdı, Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
Han oplod en Klippe, og der flød Vand, det løb igennem de tørre Steder som en Flod.
42 Çünkü kutsal sözünü, Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı.
Thi han kom sit hellige Ord i Hu og sin Tjener Abraham.
43 Halkını sevinç içinde, Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
Og han førte sit Folk ud med Glæde, sine udvalgte med Frydeskrig.
44 Ulusların topraklarını verdi onlara. Halkların emeğini miras aldılar;
Og han gav dem Hedningernes Lande; og de arvede, hvad Folkene havde haft Møje for,
45 Kurallarını yerine getirsinler, Yasalarına uysunlar diye. RAB'be övgüler sunun!
paa det de skulde holde hans Skikke og bevare hans Love. Halleluja!
