Mezmurlar 104
1 RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,
Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
2 Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,
Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
3 Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,
Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
4 Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.
Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
5 Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.
Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
6 Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.
Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
7 Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.
Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
8 Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.
Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
9 Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.
Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
10 Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.
Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
11 Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.
I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
12 Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.
Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
13 Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.
Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
14 Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,
Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
15 Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.
I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
16 RAB'bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.
Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
17 Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.
Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
18 Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.
Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
19 Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.
Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
20 Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.
Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı'dan yiyecek ister.
Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
22 Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.
Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
23 İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.
[Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
24 Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.
O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
25 İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.
Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
26 Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.
Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
27 Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.
Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
28 Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.
[Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
29 Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.
[Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
30 Ruhun'u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.
[Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
31 RAB'bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!
Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
32 O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.
Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
33 Ömrümce RAB'be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım'ı ilahilerle öveceğim.
Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
34 Düşüncem O'na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!
Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
35 Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! RAB'be övgüler sunun!
Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
