Mezmurlar 104
1 RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,
Bless the Lord, O my soul. O Lord my God, you are very great, clad in awful splendor,
2 Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,
covered with robe of light. You stretch out the heavens like the cloth of a tent.
3 Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,
He lays the beams of his chambers on water. He takes dark clouds for his chariot, and rides on the wings of the wind.
4 Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.
He takes the winds for his messengers, the fire and the flame for his servants.
5 Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.
He founded the earth upon pillars, to sustain it unshaken forever.
6 Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.
With the garment of ocean he covered it, waters towered over the mountains.
7 Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.
But at your rebuke they fled, scared by the roar of your thunder,
8 Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.
mountains rose, valleys sank down to the place appointed for them.
9 Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.
They dared not pass the bounds set for them, or cover the earth any more.
10 Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.
He sent brooks into the valleys, they meander between the mountains.
11 Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.
The wild beasts all drink from them, and the wild asses quench their thirst.
12 Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.
The birds have their home by the banks, and sing in the branches.
13 Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.
From his chambers above he gives drink to the mountains, and satisfies earth with the vials of heaven.
14 Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,
He makes grass grow for the cattle, and herbs for people. He brings bread out of the earth;
15 Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.
wine, to gladden hearts; oil, to make faces shine; bread, to strengthen hearts.
16 RAB'bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.
The trees of the Lord drink their fill the cedars he planted on Lebanon,
17 Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.
where the little birds build their nest, and the stork whose home is the cypress.
18 Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.
The high hills are for the wild goats, and the rocks are for coneys to hide in.
19 Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.
He created the moon to mark seasons, and told the sun when to set.
20 Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.
You make it dark: night comes, when all the wild beasts creep out.
21 Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı'dan yiyecek ister.
Young lions that roar for their prey, seeking their meat from God.
22 Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.
At sunrise they slink away, and lie down in their dens.
23 İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.
Then people go forth to their work, and toil till evening.
24 Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.
How many, O Lord, are your works, all of them made in wisdom! The earth is filled with your creatures.
25 İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.
And there is the great broad sea, where are countless things in motion, living creatures, both great and small.
26 Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.
There go the ships, and the Leviathan you made to play there.
27 Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.
They all look in hope to you, to give them their food in due season.
28 Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.
And you give with open hand; they gather and eat to their heart’s desire.
29 Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.
When you hide your face, they are terrified; when you take their breath away, they die and go back to their dust.
30 Ruhun'u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.
But a breath from your lips creates them, and renews the face of the earth.
31 RAB'bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!
May the glory of the Lord be forever, may the Lord rejoice in his works.
32 O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.
A glance of his makes the earth tremble, a touch of his makes the hills smoke.
33 Ömrümce RAB'be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım'ı ilahilerle öveceğim.
I will sing to the Lord while I live, I will play to my God while I am.
34 Düşüncem O'na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!
May my musing be sweet to him, for I rejoice in the Lord.
35 Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! RAB'be övgüler sunun!
But may sinners be swept from the earth, and the wicked vanish forever. O my soul, bless the Lord. Hallelujah.
