< Mezmurlar 103 >
1 Davut'un mezmuru RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! O'nun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım!
Ipsi David. Benedic anima mea Domino et omnia, quæ intra me sunt, nomini sancto eius.
2 RAB'be övgüler sun, ey canım! İyiliklerinin hiçbirini unutma!
Benedic anima mea Domino: et noli oblivisci omnes retributiones eius:
3 Bütün suçlarını bağışlayan, Bütün hastalıklarını iyileştiren,
Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis: qui sanat omnes infirmitates tuas.
4 Canını ölüm çukurundan kurtaran, Sana sevgi ve sevecenlik tacı giydiren,
Qui redimit de interitu vitam tuam: qui coronat te in misericordia et miserationibus.
5 Yaşam boyu seni iyiliklerle doyuran O'dur, Bu nedenle gençliğin kartalınki gibi tazelenir.
Qui replet in bonis desiderium tuum: renovabitur ut aquilæ iuventus tua:
6 RAB bütün düşkünlere Hak ve adalet sağlar.
Faciens misericordias Dominus: et iudicium omnibus iniuriam patientibus.
7 Kendi yöntemlerini Musa'ya, İşlerini İsrailliler'e açıkladı.
Notas fecit vias suas Moysi, filiis Israel voluntates suas.
8 RAB sevecen ve lütfedendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
Miserator, et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.
9 Sürekli suçlamaz, Öfkesini sonsuza dek sürdürmez.
Non in perpetuum irascetur: neque in æternum comminabitur.
10 Bize günahlarımıza göre davranmaz, Suçlarımızın karşılığını vermez.
Non secundum peccata nostra fecit nobis: neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
11 Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse, Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür.
Quoniam secundum altitudinem cæli a terra: corroboravit misericordiam suam super timentes se.
12 Doğu batıdan ne kadar uzaksa, O kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı.
Quantum distat Ortus ab Occidente: longe fecit a nobis iniquitates nostras.
13 Bir baba çocuklarına nasıl sevecen davranırsa, RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranır.
Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se:
14 Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.
quoniam ipse cognovit figmentum nostrum. Recordatus est quoniam pulvis sumus:
15 İnsana gelince, ota benzer ömrü, Kır çiçeği gibi serpilir;
homo, sicut fœnum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.
16 Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulunduğu yer onu tanımaz.
Quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet: et non cognoscet amplius locum suum.
17 Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever, Antlaşmasına uyan Ve buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır.
Misericordia autem Domini ab æterno, et usque in æternum super timentes eum. Et iustitia illius in filios filiorum,
his qui servant testamentum eius: Et memores sunt mandatorum ipsius, ad faciendum ea.
19 RAB tahtını göklere kurmuştur, O'nun egemenliği her yeri kapsar.
Dominus in cælo paravit sedem suam: et regnum ipsius omnibus dominabitur.
20 RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun melekleri, O'nun sözünü dinleyen, Söylediklerini yerine getiren güç sahipleri!
Benedicite Domino omnes angeli eius: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum eius.
21 RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun bütün göksel orduları, İsteğini yerine getiren kulları!
Benedicite Domino omnes virtutes eius: ministri eius, qui facitis voluntatem eius.
22 RAB'be övgüler sunun, Ey O'nun egemen olduğu yerlerdeki bütün yaratıklar! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!
Benedicite Domino omnia opera eius: in omni loco dominationis eius, benedic anima mea Domino.