< Mezmurlar 103 >
1 Davut'un mezmuru RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! O'nun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım!
De David. Mon âme, bénis l’Éternel! Et que tout ce qui est au-dedans de moi, [bénisse] son saint nom!
2 RAB'be övgüler sun, ey canım! İyiliklerinin hiçbirini unutma!
Mon âme, bénis l’Éternel, et n’oublie aucun de ses bienfaits.
3 Bütün suçlarını bağışlayan, Bütün hastalıklarını iyileştiren,
C’est lui qui pardonne toutes tes iniquités, qui guérit toutes tes infirmités,
4 Canını ölüm çukurundan kurtaran, Sana sevgi ve sevecenlik tacı giydiren,
Qui rachète ta vie de la fosse, qui te couronne de bonté et de compassions,
5 Yaşam boyu seni iyiliklerle doyuran O'dur, Bu nedenle gençliğin kartalınki gibi tazelenir.
Qui rassasie de biens ta vieillesse; ta jeunesse se renouvelle comme celle de l’aigle.
6 RAB bütün düşkünlere Hak ve adalet sağlar.
L’Éternel fait justice et droit à tous les opprimés.
7 Kendi yöntemlerini Musa'ya, İşlerini İsrailliler'e açıkladı.
Il a fait connaître ses voies à Moïse, ses actes aux fils d’Israël.
8 RAB sevecen ve lütfedendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
L’Éternel est miséricordieux, et plein de grâce, lent à la colère et d’une grande bonté.
9 Sürekli suçlamaz, Öfkesini sonsuza dek sürdürmez.
Il ne contestera pas à jamais, et il ne garde pas sa colère à toujours.
10 Bize günahlarımıza göre davranmaz, Suçlarımızın karşılığını vermez.
Il ne nous a pas fait selon nos péchés, et ne nous a pas rendu selon nos iniquités.
11 Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse, Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür.
Car comme les cieux sont élevés au-dessus de la terre, sa bonté est grande envers ceux qui le craignent.
12 Doğu batıdan ne kadar uzaksa, O kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı.
Autant l’orient est loin de l’occident, autant il a éloigné de nous nos transgressions.
13 Bir baba çocuklarına nasıl sevecen davranırsa, RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranır.
Comme un père a compassion de ses fils, l’Éternel a compassion de ceux qui le craignent.
14 Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.
Car il sait de quoi nous sommes formés, il se souvient que nous sommes poussière.
15 İnsana gelince, ota benzer ömrü, Kır çiçeği gibi serpilir;
L’homme, … ses jours sont comme l’herbe; il fleurit comme la fleur des champs;
16 Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulunduğu yer onu tanımaz.
Car le vent passe dessus, et elle n’est plus, et son lieu ne la reconnaît plus.
17 Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever, Antlaşmasına uyan Ve buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır.
Mais la bonté de l’Éternel est de tout temps et à toujours sur ceux qui le craignent, et sa justice pour les fils de leurs fils,
Pour ceux qui gardent son alliance, et qui se souviennent de ses préceptes pour les faire.
19 RAB tahtını göklere kurmuştur, O'nun egemenliği her yeri kapsar.
L’Éternel a établi son trône dans les cieux, et son royaume domine sur tout.
20 RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun melekleri, O'nun sözünü dinleyen, Söylediklerini yerine getiren güç sahipleri!
Bénissez l’Éternel, vous, ses anges puissants en force, qui exécutez sa parole, écoutant la voix de sa parole!
21 RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun bütün göksel orduları, İsteğini yerine getiren kulları!
Bénissez l’Éternel, vous, toutes ses armées, qui êtes ses serviteurs, accomplissant son bon plaisir!
22 RAB'be övgüler sunun, Ey O'nun egemen olduğu yerlerdeki bütün yaratıklar! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!
Bénissez l’Éternel, vous, toutes ses œuvres, dans tous les lieux de sa domination! Mon âme, bénis l’Éternel!