< Mezmurlar 103 >

1 Davut'un mezmuru RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! O'nun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım!
`Of Dauid. Mi soule, blesse thou the Lord; and alle thingis that ben with ynne me, blesse his hooli name.
2 RAB'be övgüler sun, ey canım! İyiliklerinin hiçbirini unutma!
Mi soule, blesse thou the Lord; and nyle thou foryete alle the yeldyngis of him.
3 Bütün suçlarını bağışlayan, Bütün hastalıklarını iyileştiren,
Which doith merci to alle thi wickidnessis; which heelith alle thi sijknessis.
4 Canını ölüm çukurundan kurtaran, Sana sevgi ve sevecenlik tacı giydiren,
Which ayenbieth thi lijf fro deth; which corowneth thee in merci and merciful doyngis.
5 Yaşam boyu seni iyiliklerle doyuran O'dur, Bu nedenle gençliğin kartalınki gibi tazelenir.
Which fillith thi desijr in goodis; thi yongthe schal be renulid as the yongthe of an egle.
6 RAB bütün düşkünlere Hak ve adalet sağlar.
The Lord doynge mercies; and doom to alle men suffringe wrong.
7 Kendi yöntemlerini Musa'ya, İşlerini İsrailliler'e açıkladı.
He made hise weies knowun to Moises; hise willis to the sones of Israel.
8 RAB sevecen ve lütfedendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
The Lord is merciful doer, and merciful in wille; longe abidinge, and myche merciful.
9 Sürekli suçlamaz, Öfkesini sonsuza dek sürdürmez.
He schal not be wrooth with outen ende; and he schal not thretne with outen ende.
10 Bize günahlarımıza göre davranmaz, Suçlarımızın karşılığını vermez.
He dide not to vs aftir oure synnes; nether he yeldide to vs aftir oure wickidnessis.
11 Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse, Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür.
For bi the hiynesse of heuene fro erthe; he made strong his merci on men dredynge hym.
12 Doğu batıdan ne kadar uzaksa, O kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı.
As myche as the eest is fer fro the west; he made fer oure wickidnessis fro vs.
13 Bir baba çocuklarına nasıl sevecen davranırsa, RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranır.
As a fadir hath merci on sones, the Lord hadde merci on men dredynge him;
14 Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.
for he knewe oure makyng.
15 İnsana gelince, ota benzer ömrü, Kır çiçeği gibi serpilir;
He bithouyte that we ben dust, a man is as hey; his dai schal flowre out so as a flour of the feeld.
16 Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulunduğu yer onu tanımaz.
For the spirit schal passe in hym, and schal not abide; and schal no more knowe his place.
17 Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever, Antlaşmasına uyan Ve buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır.
But the merci of the Lord is fro with out bigynnyng, and til in to with outen ende; on men dredinge hym. And his riytfulnesse is in to the sones of sones;
to hem that kepen his testament. And ben myndeful of hise comaundementis; to do tho.
19 RAB tahtını göklere kurmuştur, O'nun egemenliği her yeri kapsar.
The Lord hath maad redi his seete in heuene; and his rewme schal be lord of alle.
20 RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun melekleri, O'nun sözünü dinleyen, Söylediklerini yerine getiren güç sahipleri!
Aungels of the Lord, blesse ye the Lord; ye myyti in vertu, doynge his word, to here the vois of hise wordis.
21 RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun bütün göksel orduları, İsteğini yerine getiren kulları!
Alle vertues of the Lord, blesse ye the Lord; ye mynystris of hym that doen his wille.
22 RAB'be övgüler sunun, Ey O'nun egemen olduğu yerlerdeki bütün yaratıklar! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!
Alle werkis of the Lord, blesse ye the Lord, in ech place of his lordschipe; my soule, blesse thou the Lord.

< Mezmurlar 103 >