Mezmurlar 103
1 Davut'un mezmuru RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! O'nun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım!
[A Psalm] of David. Bless the LORD, O my soul: and all that is within me, [bless] his holy name.
2 RAB'be övgüler sun, ey canım! İyiliklerinin hiçbirini unutma!
Bless the LORD, O my soul, and forget not all his benefits:
3 Bütün suçlarını bağışlayan, Bütün hastalıklarını iyileştiren,
Who forgiveth all thy iniquities; who healeth all thy diseases;
4 Canını ölüm çukurundan kurtaran, Sana sevgi ve sevecenlik tacı giydiren,
Who redeemeth thy life from destruction; who crowneth thee with loving-kindness and tender mercies;
5 Yaşam boyu seni iyiliklerle doyuran O'dur, Bu nedenle gençliğin kartalınki gibi tazelenir.
Who satisfieth thy mouth with good [things]; [so that] thy youth is renewed like the eagle's.
6 RAB bütün düşkünlere Hak ve adalet sağlar.
The LORD executeth righteousness and judgment for all that are oppressed.
7 Kendi yöntemlerini Musa'ya, İşlerini İsrailliler'e açıkladı.
He made known his ways to Moses, his acts to the children of Israel.
8 RAB sevecen ve lütfedendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
The LORD [is] merciful and gracious, slow to anger, and abundant in mercy.
9 Sürekli suçlamaz, Öfkesini sonsuza dek sürdürmez.
He will not always chide: neither will he keep [his anger] for ever.
10 Bize günahlarımıza göre davranmaz, Suçlarımızın karşılığını vermez.
He hath not dealt with us according to our sins; nor rewarded us according to our iniquities.
11 Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse, Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür.
For as the heaven is high above the earth, [so] great is his mercy towards them that fear him.
12 Doğu batıdan ne kadar uzaksa, O kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı.
As far as the east is from the west, [so] far hath he removed our transgressions from us.
13 Bir baba çocuklarına nasıl sevecen davranırsa, RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranır.
Like as a father pitieth [his] children, [so] the LORD pitieth them that fear him.
14 Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.
For he knoweth our frame; he remembereth that we [are] dust.
15 İnsana gelince, ota benzer ömrü, Kır çiçeği gibi serpilir;
[As for] man, his days [are] as grass: as a flower of the field, so he flourisheth.
16 Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulunduğu yer onu tanımaz.
For the wind passeth over it, and it is gone; and its place shall know it no more.
17 Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever, Antlaşmasına uyan Ve buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır.
But the mercy of the LORD is from everlasting to everlasting upon them that fear him, and his righteousness to children's children;
To such as keep his covenant, and to those that remember his commandments to do them.
19 RAB tahtını göklere kurmuştur, O'nun egemenliği her yeri kapsar.
The LORD hath prepared his throne in the heavens; and his kingdom ruleth over all.
20 RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun melekleri, O'nun sözünü dinleyen, Söylediklerini yerine getiren güç sahipleri!
Bless the LORD, ye his angels, that excel in strength, that do his commandments, hearkening to the voice of his word.
21 RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun bütün göksel orduları, İsteğini yerine getiren kulları!
Bless ye the LORD, all [ye] his hosts; [ye] ministers of his, that do his pleasure.
22 RAB'be övgüler sunun, Ey O'nun egemen olduğu yerlerdeki bütün yaratıklar! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!
Bless the LORD, all his works in all places of his dominion: bless the LORD, O my soul.
