< Mezmurlar 102 >

1 Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.
Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
2 Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.
Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
3 Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
4 Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
5 Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.
Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
6 Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.
Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
7 Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.
Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
8 Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.
Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
9 Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.
Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
11 Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.
Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
12 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.
Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
13 Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
14 Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.
Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
15 Uluslar RAB'bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.
A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
16 Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.
Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
17 Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.
Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
18 Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB'be övgüler sunsun.
Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
19 RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,
Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
20 Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.
Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
21 Böylece halklar ve krallıklar RAB'be tapınmak için toplanınca, O'nun adı Siyon'da, Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak.
Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
23 RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.
Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
24 “Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!
Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
25 “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.
Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
26 Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.
One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
27 Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.
Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
28 Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”
Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.

< Mezmurlar 102 >