Mezmurlar 102
1 Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.
Prière de l’affligé, quand il est accablé et répand sa plainte devant l’Éternel. Éternel, entends ma prière, et que mon cri vienne jusqu’à toi!
2 Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.
Ne me cache pas ta face; au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; au jour où je crie, hâte-toi, réponds-moi.
3 Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
Car mes jours s’évanouissent comme la fumée, et mes os sont brûlés comme un foyer.
4 Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
Mon cœur est frappé, et est desséché comme l’herbe; car j’ai oublié de manger mon pain.
5 Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.
À cause de la voix de mon gémissement, mes os s’attachent à ma chair.
6 Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.
Je suis devenu semblable au pélican du désert; je suis comme le hibou des lieux désolés.
7 Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.
Je veille, et je suis comme un passereau solitaire sur un toit.
8 Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.
Tout le jour mes ennemis m’outragent; ceux qui sont furieux contre moi jurent par moi.
9 Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.
Car j’ai mangé la cendre comme du pain, et j’ai mêlé de pleurs mon breuvage,
À cause de ton indignation et de ta colère; car tu m’as élevé haut, et tu m’as jeté en bas.
11 Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.
Mes jours sont comme l’ombre qui s’allonge, et je deviens sec comme l’herbe.
12 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.
Mais toi, Éternel! tu demeures à toujours, et ta mémoire est de génération en génération.
13 Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
Tu te lèveras, tu auras compassion de Sion; car c’est le temps d’user de grâce envers elle, car le temps assigné est venu.
14 Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.
Car tes serviteurs prennent plaisir à ses pierres, et ont compassion de sa poussière.
15 Uluslar RAB'bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.
Alors les nations craindront le nom de l’Éternel, et tous les rois de la terre, ta gloire.
16 Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.
Quand l’Éternel bâtira Sion, il paraîtra dans sa gloire.
17 Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.
Il aura égard à la prière du désolé, et il ne méprisera pas leur prière.
18 Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB'be övgüler sunsun.
Cela sera écrit pour la génération à venir; et le peuple qui sera créé louera Jah;
19 RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,
Car il a regardé des lieux hauts de sa sainteté; des cieux l’Éternel a considéré la terre,
20 Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.
Pour entendre le gémissement du prisonnier, et pour délier ceux qui étaient voués à la mort;
21 Böylece halklar ve krallıklar RAB'be tapınmak için toplanınca, O'nun adı Siyon'da, Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak.
Afin qu’on annonce dans Sion le nom de l’Éternel, et sa louange dans Jérusalem,
Quand les peuples seront rassemblés, et les royaumes, pour servir l’Éternel.
23 RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.
Il a abattu ma force dans le chemin, il a abrégé mes jours.
24 “Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!
J’ai dit: Mon Dieu, ne m’enlève pas à la moitié de mes jours!… Tes années sont de génération en génération!
25 “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.
Tu as jadis fondé la terre, et les cieux sont l’ouvrage de tes mains;
26 Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.
Eux, ils périront, mais toi, tu subsisteras; et ils vieilliront tous comme un vêtement; tu les changeras comme un habit, et ils seront changés;
27 Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.
Mais toi, tu es le Même, et tes années ne finiront pas.
28 Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”
Les fils de tes serviteurs demeureront, et leur semence sera établie devant toi.
