Mezmurlar 102
1 Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.
The prayer: for a weary and suffering person who pours out their grief to the Lord. Hear my prayer, O Lord; let my cry for help come to you.
2 Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.
Hide not your face from me in the day of my distress. Incline your ear to me: when I call, answer me speedily.
3 Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
For my days pass away like smoke: my bones are burned through as with fire.
4 Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
My heart is scorched, withered like grass; I forget to eat my bread.
5 Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.
By reason of my loud groaning, my flesh clings to my bones.
6 Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.
Like a desert-owl of the wilderness, like an owl among ruins am I.
7 Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.
I make my sleepless lament like a bird on the house-top alone.
8 Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.
All the day wild foes revile me, using my name for a curse.
9 Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.
For ashes have been my bread, and tears have been mixed with my cup.
Because of your passionate anger, you did raise me, then hurl me to the ground.
11 Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.
My days come to an end, shadows lengthen, I wither like grass.
12 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.
But you, O Lord, are enthroned forever, your fame endures to all generations.
13 Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
You will arise and have pity on Zion; it’s time to be gracious; her hour has come.
14 Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.
For even her stones are dear to your servants, even the dust of her ruins they look on with love.
15 Uluslar RAB'bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.
Then the nations will revere the name of the Lord and all the kings of the earth his glory,
16 Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.
when the Lord shall have built up Zion, and revealed himself in his glory,
17 Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.
in response to the prayer of the destitute, whose prayer he will not despise.
18 Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB'be övgüler sunsun.
Let this be recorded for ages to come, that the Lord may be praised by a people yet unborn.
19 RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,
For he shall look down from his holy height, from the heavens the Lord will gaze on the earth,
20 Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.
to hear the groans of the prisoner, to free those who are doomed to die;
21 Böylece halklar ve krallıklar RAB'be tapınmak için toplanınca, O'nun adı Siyon'da, Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak.
that people may recount the Lord’s fame in Zion, and the praise of him in Jerusalem,
when the nations are gathered together, and the kingdoms, to worship the Lord.
23 RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.
He has broken my strength on the way, he has shortened my days.
24 “Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!
I will say, ‘My God, take me not hence in the midst of my days. ‘Your years endure age after age.
25 “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.
Of old you have founded the earth, and the heavens are the work of your hands.
26 Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.
They shall perish; but you do stand. They shall all wax old like a garment, and change as a robe you will change them.
27 Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.
But you are the same, your years are endless.
28 Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”
The children of your servants abide, evermore shall their seed be before you.’
