< Mezmurlar 101 >
1 Davut'un mezmuru Sevgini ve adaletini ezgilerle anacağım, Seni ilahilerle öveceğim, ya RAB.
Of David, a psalm. If kindness and justice I sing, making melody to you, Lord.
2 Dürüst davranmaya özen göstereceğim, Ne zaman geleceksin bana? Temiz bir yaşam süreceğim evimde,
I would look to the way that is blameless, and make it my own. Within my own house I would walk with an innocent heart.
3 Önümde alçaklığa izin vermeyeceğim. Tiksinirim döneklerin işinden, Etkilemez beni.
I would never direct my eyes to a thing that is base. The impulse to stray I abhor it shall not cling to me.
4 Uzak olsun benden sapıklık, Tanımak istemem kötülüğü.
Far from me be perverseness of heart, or kinship with evil.
5 Yok ederim dostunu gizlice çekiştireni, Katlanamam tepeden bakan, gururlu insana.
Who slanders their neighbour in secret, I bring them to silence: haughty looks and proud hearts I will not abide.
6 Gözüm ülkenin sadık insanları üzerinde olacak, Yanımda oturmalarını isterim; Bana dürüst yaşayan kişi hizmet edecek.
I will favour the true in the land, they shall live in my court. Those who walk in a way that is blameless will be my attendant.
7 Hilekâr evimde oturmayacak, Yalan söyleyen gözümün önünde durmayacak.
No one will live in my house who practises guile. No one that speaks a lie will abide in my presence.
8 Her sabah ülkedeki kötüleri yok ederek Bütün haksızları RAB'bin kentinden söküp atacağım.
Morn by morn I will wholly wipe out all the bad in the land, and cut off from the Lord’s own city all workers of evil.