Mezmurlar 10
1 Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?
Зашто, Господе, стојиш далеко, кријеш се кад је невоља?
2 Kötüler gururla mazlumları avlıyor, Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.
С охолости безбожникове мучи се убоги; хватају се убоги преваром коју измишљају безбожници.
3 Kötü insan içindeki isteklerle övünür, Açgözlü insan RAB'be lanet okur, O'nu hor görür.
Јер се безбожник дичи жељом душе своје, грабљивца похваљује.
4 Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı'ya yönelmez, Hep, “Tanrı yok!” diye düşünür.
Безбожник у обести својој не мари за Господа: "Он не види." Нема Бога у мислима његовим.
5 Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür. Öyle yücedir ki senin yargıların, Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.
Свагда су путеви његови криви; за судове Твоје не зна; на непријатеље своје неће ни да гледа.
6 İçinden, “Ben sarsılmam” der, “Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.”
У срцу свом каже: Нећу посрнути; зло неће доћи никад.
7 Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu, Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.
Уста су му пуна неваљалих речи, преваре и увреде, под језиком је његовим мука и погибао.
8 Köylerin çevresinde pusu kurar, Masumu gizli yerlerde öldürür, Çaresizi sinsice gözler.
Седи у заседи иза куће; у потаји убија правога; очи његове вребају убогога.
9 Gizli yerlerde pusuya yatar Çalılıktaki aslan gibi, Kapmak için mazlumu bekler Ve ağına düşürüp yakalar.
Седи у потаји као лав у пећини; седи у заседи да ухвати убогога; хвата убогога увукавши га у мрежу своју.
10 Kurbanları çaresiz çöker, Saldıranın üstün gücü altında ezilir.
Притаји се, прилегне, и убоги падају у јаке нокте његове.
11 Kötü insan içinden, “Tanrı unuttu” der, “Örttü yüzünü, asla göremez.”
Каже у срцу свом: "Бог је заборавио, окренуо је лице своје, неће видети никад."
12 Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı! Mazlumları unutma!
Устани Господе! Дигни руку своју, не заборави невољних.
13 Neden kötü insan seni hor görsün, İçinden, “Tanrı hesap sormaz” desin?
Зашто безбожник да не мари за Бога говорећи у срцу свом да Ти нећеш видети?
14 Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün, Yardım etmek için onları izlersin; Çaresizler sana dayanır, Öksüzün yardımcısı sensin.
Ти видиш; јер гледаш увреде и муке и пишеш их на руци. Теби предаје себе убоги; сироти Ти си помоћник.
15 Kötünün, haksızın kolunu kır, Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.
Сатри мишицу безбожном и злом, да се тражи и не нађе безбожност његова.
16 RAB sonsuza dek kral kalacak, Uluslar O'nun ülkesinden temizlenecek.
Господ је цар свагда, довека, нестаће незнабожаца са земље његове.
17 Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB, Yüreklendirirsin onları, Kulağın hep üzerlerinde;
Господе! Ти чујеш жеље ништих; утврди срце њихово; отвори ухо своје,
18 Öksüze, düşküne hakkını vermek için, Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.
Да даш суд сироти и невољнику, да престану гонити човека са земље.
