Mezmurlar 10
1 Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?
Why stand you afar off, O LORD? why hide you yourself in times of trouble?
2 Kötüler gururla mazlumları avlıyor, Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.
The wicked in his pride does persecute the poor: let them be taken in the devices that they have imagined.
3 Kötü insan içindeki isteklerle övünür, Açgözlü insan RAB'be lanet okur, O'nu hor görür.
For the wicked boasts of his heart’s desire, and blesses the covetous, whom the LORD abhors.
4 Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı'ya yönelmez, Hep, “Tanrı yok!” diye düşünür.
The wicked, through the pride of his countenance, will not seek after God: God is not in all his thoughts.
5 Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür. Öyle yücedir ki senin yargıların, Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.
His ways are always grievous; your judgments are far above out of his sight: as for all his enemies, he puffs at them.
6 İçinden, “Ben sarsılmam” der, “Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.”
He has said in his heart, I shall not be moved: for I shall never be in adversity.
7 Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu, Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.
His mouth is full of cursing and deceit and fraud: under his tongue is mischief and vanity.
8 Köylerin çevresinde pusu kurar, Masumu gizli yerlerde öldürür, Çaresizi sinsice gözler.
He sits in the lurking places of the villages: in the secret places does he murder the innocent: his eyes are privately set against the poor.
9 Gizli yerlerde pusuya yatar Çalılıktaki aslan gibi, Kapmak için mazlumu bekler Ve ağına düşürüp yakalar.
He lies in wait secretly as a lion in his den: he lies in wait to catch the poor: he does catch the poor, when he draws him into his net.
10 Kurbanları çaresiz çöker, Saldıranın üstün gücü altında ezilir.
He crouches, and humbles himself, that the poor may fall by his strong ones.
11 Kötü insan içinden, “Tanrı unuttu” der, “Örttü yüzünü, asla göremez.”
He has said in his heart, God has forgotten: he hides his face; he will never see it.
12 Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı! Mazlumları unutma!
Arise, O LORD; O God, lift up your hand: forget not the humble.
13 Neden kötü insan seni hor görsün, İçinden, “Tanrı hesap sormaz” desin?
Why does the wicked scorn God? he has said in his heart, You will not require it.
14 Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün, Yardım etmek için onları izlersin; Çaresizler sana dayanır, Öksüzün yardımcısı sensin.
You have seen it; for you behold mischief and spite, to requite it with your hand: the poor commits himself to you; you are the helper of the fatherless.
15 Kötünün, haksızın kolunu kır, Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.
Break you the arm of the wicked and the evil man: seek out his wickedness till you find none.
16 RAB sonsuza dek kral kalacak, Uluslar O'nun ülkesinden temizlenecek.
The LORD is King for ever and ever: the heathen are perished out of his land.
17 Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB, Yüreklendirirsin onları, Kulağın hep üzerlerinde;
LORD, you have heard the desire of the humble: you will prepare their heart, you will cause your ear to hear:
18 Öksüze, düşküne hakkını vermek için, Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.
To judge the fatherless and the oppressed, that the man of the earth may no more oppress.
