< Mezmurlar 1 >

1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, Günahkârların yolunda durmaz, Alaycıların arasında oturmaz.
Boldog a férfi, a ki nem járt gonoszok tanácsán, sem vétkesek útján nem állt, sem csúfolók ülésében nem ült;
2 Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.
hanem az Örökkévaló tanában telik kedve és az ő tanáról elmélkedik nappal és éjjel.
3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, Meyvesini mevsiminde verir, Yaprağı hiç solmaz. Yaptığı her işi başarır.
Olyan lesz, mint vízerek mellé ültetett fa, mely gyümölcsét megadja a maga idejében, és levele nem hervad el; És mindenben, a mit tesz, szerencsés lesz.
4 Kötüler böyle değil, Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.
Nem így a gonoszok; hanem mint a polyva ők, melyet elhajt a szél.
5 Bu yüzden yargılanınca aklanamaz, Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.
Azért nem állanak meg a gonoszok az ítéletben és a vétkesek az igazak községében.
6 Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir, Kötülerin yolu ise ölüme götürür.
Mert ismeri az Örökkévaló az igazak útját, míg a gonoszok útja elvész.

< Mezmurlar 1 >