Mezmurlar 1

1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, Günahkârların yolunda durmaz, Alaycıların arasında oturmaz.

O the happiness of that one, who Hath not walked in the counsel of the wicked. And in the way of sinners hath not stood, And in the seat of scorners hath not sat;

2 Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.

But — in the law of Jehovah [is] his delight, And in His law he doth meditate by day and by night:

3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, Meyvesini mevsiminde verir, Yaprağı hiç solmaz. Yaptığı her işi başarır.

And he hath been as a tree, Planted by rivulets of water, That giveth its fruit in its season, And its leaf doth not wither, And all that he doth he causeth to prosper.

4 Kötüler böyle değil, Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.

Not so the wicked: But — as chaff that wind driveth away!

5 Bu yüzden yargılanınca aklanamaz, Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.

Therefore the wicked rise not in judgment, Nor sinners in the company of the righteous,

6 Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir, Kötülerin yolu ise ölüme götürür.

For Jehovah is knowing the way of the righteous, And the way of the wicked is lost!