Süleyman'In Özdeyişleri 8
1 Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.
¿No está la sabiduría clamando, y la voz de la inteligencia sonando?
2 Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.
En la parte superior de las autopistas, en la intersección de las carreteras, ella toma su lugar;
3 Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:
Cuando los caminos entran a la ciudad, se hace oír su grito, en las puertas su voz es fuerte:
4 “Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!
A ustedes les llamo, oh hombres; mi voz llegue a los hijos de los hombres.
5 Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
Conviértanse en expertos en la razón, ¡oh, simples! ustedes tontos, tomen el entrenamiento de corazón.
6 Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
Escuchen, porque mis palabras son verdaderas, y mis labios están abiertos para dar a conocer lo recto.
7 Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
Porque la buena fe sale de mi boca, y los labios falsos me repugnan.
8 Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.
Todas las palabras de mi boca son justicia; no hay nada falso o retorcido en ellas.
9 Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
Todas ellas son verdad a cuya mente está despierta, y directas para aquellos que obtienen conocimiento.
10 Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.
Toma mi enseñanza, y no plata; obtén conocimiento en lugar del mejor oro.
11 Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
Porque la sabiduría es mejor que las joyas, y todas las cosas que se desean no son nada en comparación con ella.
12 Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.
Yo, la sabiduría, he convertido la conducta sabia en mi pariente cercano; Me ven como el amigo especial de los propósitos sabios.
13 RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
El temor del Señor se ve al odiar el mal: el orgullo, una alta opinión de uno mismo, el mal camino y la falsa lengua, me son desagradables.
14 Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.
El diseño inteligente y el buen sentido son míos; la razón y la fuerza son mías.
15 Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.
A través de mí los reyes tienen su poder, y los gobernantes dan las decisiones correctas.
16 Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.
A través de mí, los jefes tienen autoridad, y los nobles juzgan en justicia.
17 Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.
Los que me han dado su amor son amados por mí, y aquellos que me buscan con cuidado me hallarán.
18 Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
La riqueza y el honor están en mis manos, incluso la riqueza sin igual y la justicia.
19 Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
Mejor es mi fruto que el oro, que el mejor oro; y mi aumento es más deseado que la plata.
20 Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.
En el camino de la justicia voy, en el camino de los juicios justos,
21 Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.
pues daré a los que me aman riquezas por su herencia, haciendo llenas sus tiendas.
22 RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,
El Señor me hizo el comienzo de su camino, la primera de sus obras en el pasado.
23 Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
Desde los días eternos, me fue dado mi lugar, desde el nacimiento de los tiempos, antes que la tierra fuese.
24 Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
Cuando no había fondo, me dieron a luz, cuando no había fuentes que fluyeran con agua.
25 Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
Antes que pusiera los montes en su lugar, antes de que nacieran las colinas,
cuando no había hecho la tierra, ni los campos, ni el polvo del mundo.
27 RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
Cuando preparó los cielos, yo estaba allí: cuando puso un arco sobre la faz del abismo:
28 Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
Cuando hizo fuertes los cielos arriba: cuando las fuentes del abismo se fijaron:
29 Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
Cuando puso un límite al mar, para que las aguas no vayan en contra de su palabra: cuando puso en posición las bases de la tierra:
30 Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.
Entonces yo estaba a su lado, como un maestro de obras; y yo era su deleite día tras día, tocando delante de él en todo el tiempo;
31 O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.
Jugando en su tierra; y mi deleite fue con los hijos de los hombres.
32 Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!
Escúchenme, hijos míos, porque son felices los que guardan mis caminos.
33 Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.
Tomen ustedes mi enseñanza y háganse sabio; no la dejen ir.
34 Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
Bienaventurado el hombre que me presta atención, mirando a mis puertas día tras día, manteniendo su lugar junto a las columnas de mi casa.
35 Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır.
Porque él que me recibe, obtiene vida, y la gracia del Señor vendrá a él.
36 Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”
Pero él que se aparta de mí, hace mal a su alma: todos mis enemigos están enamorados de la muerte.
